Adam Mickiewicz, napisał "Odę do młodości", która miała być skierowana do młodzieży zgrupowanej w organizacji filomackiej. Jednak swym apelem, sięgnął dużo dalej. Stała się ona, manifestem działania młodych ludzi. Była nieoficjalnym hymnem młodzieży.
Za pomocą kontrastu, przedstawił dwa światy: poglądów oświeceniowych i idei romantycznych. Poeta neguje stary światopogląd, odrzuca go. W jego miejsce proponuje nowy pełen energii i młodzieńczego zapału plan. Krytykuje stare pokolenie za konserwatywne poglądy i niechęć do wszystkiego, co nowe. Nawołuje młodych do wychodzenia poza ramy, nakreślone przez poprzednie pokolenie. Sam przyznaje, że należy do grupy młodych, "która ruszy bryłę, z posad świata". Uważa, że młodość jest potęga, która może osiągnąć wszystko, czego zapragnie. Pozna tajemnice świata.