Konieczność wyboru drogi życiowej – „Konrad Wallenrod” Adama Mickiewicza

Konrad Wallenrod jest tytułowym bohaterem utworu autorstwa Adama Mickiewicza. Należy do słynnych postaci mickiewiczowskich, które swą postawą nawiązywały do zachowania Prometeusza, czyli wyrzekały się szczęścia osobistego w imię ukochanej i cierpiącej ojczyzny, nawet miłość do kobiety stawała się sprawą podrzędną. Najważniejszy cel realizował się w patriotycznym podejściu do danej sprawy.

Czym był ten patriotyzm? Nawiązując do treści poznanych na języku polskim oraz historii sądzę, że patriotyzm można określić mianem miłości do ojczyzny, w którym najważniejszy okazał się naród.

Analizując postawę Konrada Wallenroda oraz jego działanie można wysnuć wniosek, że dla niego najważniejszą sprawą życiowa była miłość do rodzinnego kraju. Trudno ocenić jego postępowanie na podstawie domysłów i domniemywań. Warto się zastanowić czy Konrad musiał dokonać w życiu jakiegoś poważnej decyzji? Okazuje się, że mógł realizować swoje osobiste szczęści w małżeństwie z ukochana kobietą. W tym kontekście podjęcie ostatecznej decyzji nie było sprawa łatwą. Konrad Wallenrod został postawiony przed wielkim dylematem, musiał dokonać dramatycznego wyboru. Zdecydował się na ratowanie ojczyzny oraz swoich rodaków. Trudno jednoznacznie wyjaśnić jego ostateczną decyzję. Jednak nie ulega wątpliwości, że był człowiekiem odznaczającym się głębokim patriotyzmem, w tym kontekście ratowanie ojczyzny było niezwykłym wyzwaniem. Chwila, w której pomyślał o wszelkich cierpieniach oraz upokorzeniach rodaków zaważyła na jego postępowaniu. Chciał swe życie poświęcić dla ratowania innych.

Człowiek odznaczający się głębokim patriotyzmem jest gotowy poświęcić własne dobro i szczęści, aby tylko ratować kraj. W momentach krytycznych nie waha się podjąć decyzji, która wpłynie korzystnie na przyszłość państwa. Trudno jednak wyrazić wszelkie tajemnice kwestii patriotycznej. Człowiek, który nigdy w przeszłości nie miał okazji uczestniczyć w działaniach wojennych jest świadomy tego, że czeka go niezwykle trudne zadania do wykonania. Przed takim problemem także i ja stoję. Wybór drogi podobnej do Konrada jest dla mnie czymś niezwykłym. Zastanawia fakt czy bycie patriota oznacza wyrzeczenie się własnego szczęścia? Czy dobro innych obywateli zawsze wymaga takiego poświęcenia? Odpowiedź na to pytanie jest niezwykle istotna. Dobro poszczególnych obywateli jest niczym w porównaniu do szczęścia całego ogółu, milionów ludzi, którzy są przedstawicielami danego narodu. W tym kontekście postępowanie Konrada Wallenroda kojarzy się z niezwykłym poświęceniem oraz wyrzeczeniem. Ponadto warto zaznaczyć, ze Konrad Wallenrod nie czuł żadnej presji z zewnątrz, sam zdecydował o swoim losie. Okazuje się, że poświęcenia życia jednostki jest ważniejsze niż poświęcenie całego narodu.

W postępowaniu Konrada Wallenroda intrygujący pozostaje fakt, że w imię ojczyzny, ratowania jej dobra musiał odrzucić swe wartości chrześcijańskie, które wyznawał w ciągu całego swego życia. W tej postawi bohater Mickiewicz nie był odosobniony. Wielu w przeszłości sprzeniewierzało się zasadom etosu rycerskiego w celu osiągnięcia osobistych celów. Chodzi to o sprawę honoru, który nadużywano w wykorzystywaniu go do niecnych celów, które plamiły życie danego człowieka.

Odwołując się do kwestii patriotyzmu warto zaznaczyć, że człowiek honoru nie musi odrzucać swego szczęścia osobistego w imię całego narodu. Mój osobisty wizerunek człowieka patriotycznego po części jest podobny mickiewiczowskiemu wizerunkowi. Okazuje się, że człowiek pragnie pomścić wszelkie krzywdy, których doznał w czasie swego żywota. W tym kontekście postawa Konrada Wallenroda jest po części zrozumiała.

Trudno urodzić się patriotą. Na taką postawę należy pracować całymi latami, bowiem tylko taki sposób życia kształtuje naszą postawę. Otoczenie oraz ludzie, z którymi przebywamy mają duży wpływ na nasza świadomość narodową. W życiu Konrada Wallenroda takimi przeżyciami były te, w których zaznaczyła się wyraźna aktywność narodu krzyżackiego. Ponadto od młodzieńczych lat jego poczucie patriotyzmu kształtował Halban, który towarzyszył mu każdego dnia. Otoczenie wywarło na niego poważny wpływ. W realizacji każdego celu pomagają własne przekonania oraz wzorce osobowe, a bycie patriotą nie oznacza jedynie walki oraz poświęcenia swego życia dla dobra kraju. Okazywanie swym postępowaniem nienagannego stylu życia, także miłości oraz duchowego przywiązania do ojczyzny budzi wśród innych poczucia prawdziwego patriotyzmu. W związku z tym nie oznacza to, że należy opuścić własną rodzinę. Przecież swe uczucia patriotyczne można przekazywać młodszym pokoleniom, przyczyniać się do utrwalania w młodych sercach tożsamości narodowej.

Reasumując wszelkie powyższe rozważania warto przypomnieć, że patriotyzm nie przejawia się jedynie w fizycznym starci z wrogiem. Przypadek Konrada Wallenroda pokazuje jeden z wielu sposobów walki z groźnym przeciwnikiem. Jest to sposób, który wymaga niezwykłego poświęcenia jednostki. W tym kontekście jest to jedno z ostatecznych postępowań, które ukazuje w jaki sposób realizować życie patriotyczne. Istnieje wiele innych dróg, dzięki którym możemy wprowadzać w życie najcenniejsze wartości i w ten sposób ożywiać tożsamość narodową.