Aleksander Puszkin (1799 - 1837), jest największym przedstawicielem romantyzmu rosyjskiego. Poeta i prozaik. Pierwsze utwory zaczął tworzyć już w liceum w Carskim Siole. Pisał w tym czasie listy poetyckie, ody i elegie.
W 1817 roku kończy liceum i przenosi się do Petersburga. Tam jest członkiem kółka literackiego "Zielona lampa", łączy się z dekabrystami.
Nie zgadzając się ze sposobem rządzenia Aleksandra I i Mikołaja I, pisze utwory, które krytykują tyranię i absolutyzm (odę "Wolność", elegię "Wieś", wiersz "Do Czaadajewa").
Utwory te, powodują reakcję rządzących. Puszkin zostaje zesłany na południe kraju.
Na zesłaniu przebywa w Kiszyniowie, Odessie, na Kaukazie i Krymie.
Ten czas to praca nad poematem "Eugeniusz Oniegin", a także liryki.
W 1824 roku, wraca domu, we wsi Michajłowskoje pisze tam "Borysa Godunowa".
Był pisarzem uznanym nie tylko w kraju, ale i za granicą.
