Tematem obrazu Botticellego "Narodziny Wenus" jest motyw zaczerpnięty z mitologii.

Główną bohaterką tego obrazu jest piękna, naga długowłosa bogini, która stoi na wielkiej muszli. Tą piękną i niezwykle tajemniczą kobietą jest Wenus - bogini wszelakiego piękna i doskonałości.

Stojąc nago lewą ręką zasłania jednak kawałkiem materiału swe łono. Ręka prawa osłania jej piersi. Na twarzy maluje się niewypowiedziany spokój. Bogini stoi na muszli, która swobodnie unosi się na falach niedaleko brzegu.

Po lewej stronie obrazu, na dalszym planie, możemy zobaczyć dwie osoby, które unoszą się lekko nad wodą na skrzydłach. Te dwie osoby to kobieta i mężczyzna. Obydwoje mają wydęte policzki, co sprawia wrażenie, że na coś mocno dmuchają. Tym kimś jest właśnie bogini Wenus która jak głosi mitologiczny przekaz wyłoniła się z morskiej piany. Wyłoniła się z piany i została na Cyprze, miejscu które od tej chwili będzie szczególnie jej poświęcone.

Po prawej stronie obrazu możemy zaobserwować postać innej kobiety, która podaje Wenus płaszcz. Kobieta ta ubrana w długą suknie sięgającą aż do bosych stóp jest najprawdopodobniej służką bogini. Jej włosy rozwiewane są przez wiejący wiatr. Za kobietą podającą płaszcz widać drzewa, których kształt liści jest bardzo wydłużony.

W środkowej części płótna tuż za plecami Wenus możemy zobaczyć ptaki latające nisko, nad powierzchnią morza. W dali mocno zarysowana jest linia horyzontu.

Kompozycja obrazu jest bardzo prosta i jasna. Kolorystyka ciepła i jasna. Brak czarnego koloru. Świat przedstawiony na obrazie jest tajemniczy ale nie jest przerażający czy mroczny. Wręcz przeciwnie dominuje tu światło słoneczne, która oświetla wszystkie postacie lecz najmocniej oświetlona jest Wenus.