Poeta przyszedł na świat w 1530 r. w miejscowości o nazwie Sycyna. W 1584 roku zmarł w Lublinie, prawdopodobnie mając poważne kłopoty z sercem. Tworzył w czasie renesansowego rozkwitu humanizmu. Dał się poznać zarówno jako człowiek piszący wiersze, ale także jako dramaturg i twórca na koncie którego znajduje kilka cennych przekładów. Wywodził się z umiarkowano zamożnego domu szlacheckiego. Nauki pobierał w Krakowie (ówczesna Akademia Krakowska), później wyjechał za granicę do Padwy i Królewca. W jego utworach wyraźnie widać echa tradycji antycznej. Interesował się także historią i polityką.
Po powrocie do kraju został osobistym sekretarzem Zygmunta Augusta na jego dworze. Wiadomo nawet, że w czasie kiedy król podpisywał akt Unii Lubelskiej w 1569 roku, poeta towarzyszył mu w tym ważnym momencie. Później przyjął święcenia kapłańskie, a nawet został proboszczem. Ale okazało się, że niedługo potem zstąpił z drogi duchownego i ożenił się z Dorotą Podlodowską. Razem zamieszkali w Czarnolesie. Niestety ich sielankowe życie przerwała nagle śmierć córeczek: Urszulki i Hani. Ulubienicą ojca była Urszulka, dlatego też to jej śmierć poeta przeżył najbardziej, wyrażając swoje cierpienie w kilkunastu trenów (cykl obejmuje XII utworów). W swojej twórczości często sięgał do twórczości Horacego i spuścizny twórców liryki greckiej.
W dorobku Kochanowskiego szczególne miejsce zajmują także fraszki, których jest około trzystu. Poruszają one zwykłe, codzienne sytuacje życia. Jest on także autorem przekładu psalmów ze Starego Testamentu i dramatu, pt: "Odprawy posłów greckich". W 1577 r. miało miejsce jego wystawienie. Jan Kochanowski jest jednym z najwybitniejszych twórców renesansu. Nie tylko sprawił, że literatura polska stała się ciekawsza, ale należy pamiętać, że jest on jednym z niewielu w tamtych czasach, którzy krzewili piękną polszczyznę.
