Renesans w Anglii przypadł na pierwszą połowę XVI wieku za czasów panowania królowej Elżbiety.
W kulturze tego czasu triumf święcił teatr i dramat. Wśród wielu twórców wymienić można Tomasza More'a oraz Williama Szekspira. Tradycja teatru stworzona została przez średniowieczne widowiska religijne oraz odrodzenie teatru w okresie elżbietańskim. W 1576 roku w Londynie otwarto pierwszy teatr publiczny. Teatr elżbietański wykorzystywał dla celów inscenizacyjnych nowe utwory. Rezygnowano z jedności miejsca, na scenie wyobrażano przestrzeń, w jakiej toczyła się akcja dramatu. Postacie urozmaicone były pod względem charakteru, języka, statusu społecznego. Zaproszenie do publiczności kierowano poprzez umowny znak. Na szcycie budynku pojawiała się chorągiew, sygnalizująca, że tego dnia odbędzie się przedstawienie. Biała chorągiew oznaczała zapowiedź komedii, czarna- tragedii. Zawód aktora cieszył się uznaniem kręgów dworskich i publiczności, teatr był powszechną rozrywką mieszkańców miasta. W 1590 roku działały w Londynie trzy sceny publiczne. Amatorskie grupy teatralne zaczęły ustępować miejsca aktorom zawodowym, tworzącym samowystarczalne zespoły, mając w swoim gronie również dramaturgów (grupy tzw. "umysłów uniwersyteckich").
"The Globe" działał jako teatr publiczny pod gołym niebem, związany z nim był Szekspir. Źródła nie mówią dużo o osiągnięciach aktorskich Szekspira, ale jest pewne, że zawód aktora nie był mu obcy. Dramatopisarze angielscy tego okresu nie trzymali się ściśle wzorów antycznych, lecz nawiązywali do rodzimej tradycji teatralnej. Nowa formuła dramatu dopuszczała mieszanie kategorii estetycznych, w utworach zestawiano elementy tragiczne z komicznymi. Dramat elżbietański nie od razu zyskał poparcie. Atakowano aktorów za lekceważenie zasad uznanych za powszechnie obowiązujące. Pierwsze teatry w Anglii to: "The Theatre", "Swin", "Hope". Odważne wystąpienia grup teatralnych doprowadziły do pojawienia się cenzury, która w dużym stopniu utrudniła pracę aktorów.
