Przedostatnia zwrotka wiersza według mnie mówi o tym, że niepełnosprawny chłopiec jest bardzo samotny i smutny. Boi się, że tak będzie zawsze, że nigdy nie będzie miał przyjaciół. Zdrowe dzieci nie chcą się z nim bawić ani przyjaźnić, a chłopiec obawia się, że ludzie już zawsze będą go tak traktować. Dlatego boi się przyszłości.

  Wiersz można byłoby zatytułować: „Samotny chłopiec”, „Strach przed przyszłością”, „Samotność”.