Wiersz wywarł na mnie bardzo duże wrażenie. Na początku wydawało mi się, że będzie wesoły, ale jego nastrój nagle się zmienił. To skłoniło mnie do zastanowienia nad tym, jak może się czuć niepełnosprawny chłopiec, którego wszyscy lekceważą i nikt się z nim nie bawi. Bardzo mu współczułam i było mi go żal. Ten utwór po poznaniu go do końca okazuje się bardzo smutny. Po przeczytaniu go pomyślałam sobie, że jeśli kiedyś poznam osobę niepełnosprawną, będę się bardzo starała, aby czuła się dobrze w moim towarzystwie.