Styl renesansowy charakteryzuje się pozorna prostotą. Z budowli architektonicznych wyłania się z harmonijny i spokojny obraz. Wszystko, czyli każde dzieł, musiało się opierać na doskonałości o niezachwianych proporcjach (inaczej jak w gotyku). Dominowały horyzontalne, długie linie. Dachy budowli były spadziste i przyozdobione attykami - specjalnymi ściankami. Charakterystyczne są również: piękne i rozłożyste, arkadowe dziedzińce, rozłożyste balkony, rozety przyozdabiające stropy sklepień, lunety oznaczające okna, które znajdowały się zawsze niżej niż sklepienia, ściany budowli pokrywały freski, fryzy, lub sgraffity - zdrapywanie jakiegoś określonego obrazu z wielu warstw jakiegoś tynku. Pożądanymi były jasne kolory, rozświetlające wnętrza budowli (pałaców, zamków, kościołów, kamienic, dworków).
W Polsce: Wawel (szczególnie arkadowy dziedziniec), Kaplica Zygmuntowska, ratusz znajdujący w Poznaniu.
Cechy charakterystyczne baroku to średnio na długość nawa, mająca na celu pomieszczenie wiernych, duży ołtarz, nawy boczne zbudowane są w taki sposób, aby sprawiały wrażenie małych, przybocznych kapliczek, wyróżnia się także dość duża kopuła z piękną, ozdabiającą fasadą.
Przykłady: Kraków - Kościół św. Piotra i Pawła, czy zabytki w Wilanowie.
W budowlach świeckich wyróżniające były: wszystkie budowle łączyły się z parkiem do nich przystającym i dopiero tworzyły całość, przy budowlach charakterystyczne, ozdobne wieże, często przy ozdabianiu sal malowidłami sugerowano się kulturą i wzorami japońskimi, czy chińskimi, w parkach zwracano uwagę na dbałość o znajdujące się tam rośliny, ponieważ były architektonicznym uzupełnieniem. Nie pozwalano sobie na puste miejsca tworząc malowidła, lub freski, dlatego zamalowywano je.
Architektura klasyczna sięgała do motywów zaczerpniętych ze sztuki greckiej i antycznej, w której na plan pierwszy wysunięte były poszukiwania i dążenie do absolutnego i idealnego piękna. Styl ten stawiał na użyteczność i racjonalizm. Budowane budynki i gmachy miały być użyteczne i funkcjonalne, a nie tylko piękne. Dlatego wydaje się, że są to budowle o mało wymyślnym (prostokąty, kwadraty, kształty owalne) kształcie. Czerpano z innych architektonicznych pomysłów: korynckiego, jońskiego, toskańskiego, doryckiego. Jak już było wspomniane sięgano do pomysłów architektury antycznej Grecji pojawiały się, np.: pojawianie się girlandów, sfinksy, laurowe wieńce, znaki cesarzy. W malarstwie przeważały kolory stonowane i pastelowe.
Przykłady: Warszawa - Teatr Wielki, Pomnik Kopernika, Sala Tronowa w Zamku Królewskim, gmachy na Placu Bankowym, Kościół św. Aleksandra na Placu trzech Krzyży.
