F. S. Jezierski należał do członków Kuźnicy Kołłątajowskiej i cieszył się dużym szacunkiem jako najdzielniejszy wśród całej ekipy organizacji, która liczyła dwanaście osób. Żył w latach 1740-1791. miał przydomek "wulkanu gromów kuźnicy". Napisał wiele utworów, z których największym było dzieło zatytułowane "Katechizm o tajemnicach rządu polskiego...". Autor pisze tu o tym, że Polska jest nietypowym krajem, jakby królestwem, jednak nie ma nikogo, który byłby posłuszny królowi, a rządy ma szlachta, która kierowana jest przez inne osoby. Jezierski twierdził, że Rzeczpospolitą tworzą przywileje szlacheckie i anarchia. W innym wierszu pt.: "Wezwanie rządu polskiego", który ma kształt modlitwy, autor krytykuje szlachtę, obarcza ją wina za osłabienie kraju. Jezierski dość ostro atakuje formy rządzenia magnaterii. Ma jednak nadzieję, że wszystko można naprawić i kiedyś Polska przejdzie wielką przemianę i przeobrazi się w cudowny kraj ze wspaniałym rządem.
