Przyglądając się wielu dziełom literackim, teatralnym, filmowym orz malarskim nie da się nie zauważyć się, jak bardzo aktualna i inspirująca do dziś jest historia miłości dwojga kochanków, z której natchnienie czerpali i wciąż czerpią artyści i twórcy wszelkich dziedzin sztuki.
Przykładem ekranizacji stworzonej pośród wielu adaptacji, zarówno tych dokonywanych w teatrze, jak i na ekranach filmowych, jest historia Romea i Julii wyreżyserowana przez Baza Luhrmanna. Akcja dramatu Szekspira zostaje w tym filmie przeniesiona do współczesności, co nie pomniejsza wiarygodności dziejów nieszczęśliwej miłości. Innym reżyserem, który zekranizował ten utwór, jest Andrzej Bartkowiak, a jego dzieło, również uwspółcześnione, nosi tytuł Romeo musi umrzeć. Akcja jego filmu, przeciwnie do filmu Baza Luhrmanna, rozwijała się raczej wokół wątku skłócenia dwóch zwaśnionych stron niż wokół historii miłości dwojga młodych ludzi. W filmie w miejsce rodów postawione są dwie mafie, walczące o władze. Prócz tego pojawia się także konflikt etniczny, gdyż Julia jest Murzynką, natomiast Romeo Azjatą.
Także wielu poetów podejmuje w swoich utworach wątek Romea i Julii. Przykładem może być Cyprian Kamil Norwid, autor między innymi wiersza W Weronie. W utworze tym opisuje mityczne miasto, które postrzega poprzez perspektywę przeszłości, a przy okazji prowadzi rozważania nad uczuciem dwojga kochanków. Ich dzieje są symboliczne, poeta pokazuje, niezmienność pewnych wartości, których nie jest wstanie naruszyć nawet upływający czas. Należą do nich między innymi miłość i natura, z tego względu to, co łączyło Romea i Julię będzie trwało wiecznie, odporne na działania czasu i historii.
Myślę, że tak wielka miłość musiała wstrząsnąć wieloma twórcami. Historia znana z dramatu Shakespeara jest podobna do dziejów innych dwojga kochających się ludzi- mianowicie Tristana i Izoldy. Chyba niemal każdy człowiek marzy o doznaniu tak intensywnych uczuć. Także młodość jest ważnym aspektem, który podkreśla autor. Pokazuje on jak silna może być miłość tak młodych osób. Smutkiem przejmuje każdego czytelnika to, jak krótko trwa szczęście Romea i Julii, które kończy się przez konflikt skłóconych rodów. Potajemny ślub, mający być początkiem, prowadzi ku końcowi, wkrótce po nim młodzi ludzie popełniają samobójstwo. Nigdy nie dowiemy się jak wyglądałaby ich przyszłość, czy nadal kochaliby się tak bardzo, czy stworzyliby rodzinę. Romeo i Julia już zawsze będą symbolem miłości, której towarzyszyło cierpienie i mnóstwo przeszkód, a jednak wyszła ona poza te ograniczenia, poprzez śmierć szukając ucieczki i spełnienia.
Przywołane przykłady pokazują jak żywa i inspirująca jest historia miłości, która miała miejsce w Weronie. Chętnie powraca się do tej opowieści szukając w niej pierwiastka wielkiej miłości, który czy to na scenach teatrów świata czy też na ekranach kin powraca wyjęty wprost z utworu W. Shakespeara. Trwa niezmiennie, bo chyba do końca istnienia świata ludzie będą kochać i cierpieć z miłości.
