Głównym bohaterem utworu E. Hemingwaya był Santiago- stary rybak, który samotnie żył nad brzegiem morza. Żył w skrajnej biedzie, ponieważ poznajemy go, kiedy przez dłuższy okres, nie udało mu się nic złapać.
Staruszek miał tylko jednego przyjaciela, młodego chłopca- Manolina, którego przyuczał do zawodu. Mimo ogromnej różnicy wieku łączyła ich silna więź. Obydwoje troszczyli się o siebie. Santiago o zawód dziecka, zaś on w dowód wdzięczności przynosił mu jedzenie, dbał o zaspokojenie podstawowych potrzeb rybaka.
Wygląd zewnętrzny Santiago przekazywał, jakim był pracowitym człowiekiem:
"(...) był suchy i chudy, na karku miał głębokie bruzdy,(...) ręce miał poorane głębokimi szramami od wyciągania linką ciężkich ryb". Ciekawe było to, że spojrzenie, błysk w oku wcale nie był taki , jak innych starców. Był pełen energii i blasku.
Postawa rybaka była godna podziwu. Wiedzę czerpał z praktyki oraz z bacznych obserwacji świata. Miał własny światopogląd związany z różnymi sprawami. Jedną z nich była natura. Otóż miał on ogromny szacunek do niej, zdawał sobie sprawę, że jest ona oparta na konkretnych systemach, które są przykre, ale bez nich nie mógłby funkcjonować. Smuci go to, że musi zabijać ryby, ale tylko dzięki nim żyje. Podobnie jest w przypadku małych ptaszków mordowanych przez drapieżniki. Kolejną ważną sprawą jest sens życia. On wie, że jego sensem jest łowienie ryb i bez tego nie mógłby żyć. Jest to jego pasja i zawód jednocześnie. Oczywiście miał też inne zainteresowania takie jak baseball, to właśnie rybołówstwo było najważniejsze.
Godny podziwu był upór w dążeniu do celu. Nie zrażał się przeciwnościami, negatywnymi opiniami innych rybaków. Wiedział, że "człowiek nie jest stworzony do klęski", ale każda z nich mobilizowała go do dalszego działania. Starał się wierzyć w siebie, bez względu na wszystko. Nie bał się samodzielnie wypływać na szerokie wody. Co więcej nie rezygnuje z walki nawet, kiedy jest już całkowicie wyczerpany.
Santiago to wspaniały bohater, który pokazuje na własnym przykładzie cechy jak pracowitość i walkę o własne cele nie zwracając uwagi na zaistniałe przeszkody. Jest on człowiekiem wyjątkowej odwagi, który nie bał się mieć swojego zdania. Co więcej zależało mu na przekazaniu jak największej ilości informacji i praktycznych umiejętności zaprzyjaźnionemu chłopcu. Bardzo podobała mi się jego postać, ponieważ każdego dnia tak samo ciężko pracował i każdego dnia chciał zmieniać swoje życie na lepsze. Myślę, że jest to osoba godna naśladowania.
