Płyty paździerzowe to materiał powstały w wyniku klejenia pod ciśnieniem paździerzy lnianych i konopnych. Płyty te pod kilkoma względami są bardzo podobne do płyt wiórowych, a mianowicie jeśli porównywać niektóre właściwości, oraz zakres stosowalności. Podobieństwa widoczne są także w wypadku technologii ich wytwarzania. Dlatego też, oba rodzaje tych płyt należą do tego samego rodzaju półfabrykatów, mimo tego, że wytwarza się je z różnych surowców.
Przyjrzyjmy się dokładnie surowcowi, z których powstają płyty paździerzowe. Surowcem tym są paździerze, czyli części łodygi konopi, lub lnu. Uzyskuje się je jako produkt uboczny przetwarzania tychże roślin. Dlatego, też zanim zaczęto produkować płyty paździerzowe, odpady te były zupełnie bezużyteczne. Jeśli chodzi o proces wytwarzania płyt paździerzowych, to tak jak powiedzieliśmy, pod pewnymi względami jest on podobny do procesu wytwarzania płyt wiórowych, z tą jednak różnicą, że w przypadku płyt paździerzowych nie trzeba już zdrabniać surowca. Podobieństwa tutaj także dotyczą możliwości wykorzystania przy produkcji mebli. Przy czym płyty paździerzowe charakteryzują się większą gładkością. Tutaj także dla uzyskania efektu wysokiego połysku, stosuje się różnego rodzaju okleiny.
Płyty paździerzowe wykorzystuje się także w budownictwie w celach izolacyjnych. Charakteryzuje się je nie pod względem jakości, a raczej ich parametrów fizycznych. Płyty te muszą spełniać określone wymagania dotyczące dopuszczalnych wymiarów, odpowiednich właściwości fizycznych, a także rodzajów wad jakie posiadają. W przypadku wymaganych parametrów fizycznych i mechanicznych, to zależą one przede wszystkim od ciężaru takiej płyty. I tak stosuje się 5 kategorii do ich sklasyfikowania, każda z tych kategorii odpowiada określonej masie płyty:
kategoria 300 - ciężar właściwy 270 kG/m3,
kategoria 400 - ciężar właściwy 370 kG/m3,
kategoria 500 - ciężar właściwy 470 kG/m3,
kategoria 600 - ciężar właściwy 570 kG/m3,
kategoria 700 - ciężar właściwy 650 kG/m3.
Jeśli chodzi o grubości produkowanych płyt, to wynoszą one 8, 12, 16, 20, 22, 26, 30, 36, 40 i 50 mm. Produkowane bezpośrednio płyty mają wymiary 2440x1220 mm. W celach informacyjnych, w czasie produkcji umieszcza się na ich lewym boku etykietę, tzw. cechę, która podaje informacje o tym, z jakiego surowca została płyta wykonana, oraz jakie są jej właściwości fizyczne: grubość, stopień oszlifowania.
Końcowym etapem produkcji płyt paździerzowych jest tzw. obróbka wykończeniowa. Obróbka ta polega w zasadzie na wyrównaniu brzegów, oraz odpowiednim oszlifowaniu ich.
W jaki sposób należy przechowywać płyty paździerzowe? Otóż należy je magazynować w pomieszczeniach, w których panuje swobodny przepływ powietrza, oraz utrzymuje się tam odpowiedni poziom wilgotności. Nie zawsze jednak możliwe jest spełnienie tych wymogów. Dlatego też, jeśli w czasie magazynowania płyt dojdzie do naruszenia tych zasad, to przed ich dalszą obróbką należy je przenieść na kilka dni do pomieszczenia, które będzie miało odpowiednie warunki klimatyczne. Celem tego zabiegu jest przywrócenie płytom odpowiedniej wilgotności. Płyty przechowuje się kładąc je poziomo tworząc z nich stosy, przy czym pomiędzy płytami nie ma żadnych przekładek. Stosy takie ustawia się na odpowiednich podkładkach, tak aby znajdowały się w odległości 15-25 cm., od podłogi. Stosuje się także dodatkowo nakrycia na stosy, w celu uchronienia ich przed napływem wilgoci. Nie należy natomiast składować tych płyt w pozycji pionowej, ponieważ powoduje to ich krzywienie.
