Maria Konopnicka to jedna z najbardziej zasłużonych Polek w historii narodu. Urodziła się w roku 1842. Pochodziła z jednej z inteligenckich rodzin z Suwałk. Jej prawdziwe imię i nazwisko to Maria Wasiłowska.

Lata 1855-56 spędziła w Warszawie na pensji sakramentek.

Szybko wyszła za mąż za Jarosława Konopnickiego i właśnie z nim pozostała w miejscowości Bronowo w okolicach Łęczycy.

Niestety była zmuszona uciekać za granicę wraz z Jarosławem, będąc w stanie błogosławionym. Jej mąż był związany z powstaniem, dlatego też było duże prawdopodobieństwo zaaresztowania go. Po powrocie zastali zrujnowany majątek, dlatego byli zmuszeni dzierżawić folwark Gusin.

Konopnicka zadebiutowała w roku 1870,a niedługo później rozstała się z małżonkiem i wraz z potomstwem osiadła w Warszawie, gdzie aktywnie udzielała się kulturalnie i artystycznie. Była nawet redaktorką czasopisma dla kobiet pod tytułem: "Świt". Kolejne lata owocowały nowymi utworami, felietonami oraz wierszami. Istniała społecznie, protestując swoją postawę między innymi sprzeciwu germanizacji, braku równouprawnienia.

Dwadzieścia pięć lat pracy jako literatka zostało symbolicznie uhonorowane wielkim darem- dworkiem w Żarnowcu niedaleko Krosna. Kolejno bardzo dużo podróżowała i ogromnie dużo zyskiwała dzięki tym podróżom. Organizowała liczne akcje pomocy potrzebującym, pomagała w zmianie wizerunku chłopa.

Myślę, że to niesamowita kobieta, która potrafiła wykazać się nie tylko talentem literackim, ale ogromną wrażliwością i chęcią pomocy najbardziej potrzebującym.