Eurypides to jeden z trzech wielkich tragików greckich. Podjął on próbę reformacji greckiego teatru - ograniczył rolę chóru w przedstawieniu, wprowadził postaci z różnych pozycji społecznych, pogłębił ich psychologię. Uczynił również akcję bardziej realną, niż to było w poprzedzającym go teatrze. Do naszych czasów przetrwało siedem utworów Eurypidesa. Tytułowymi postaciami większości z nich są kobiety (Elektra, Fedra, Ifigenia, Medea) - zauważamy więc wprowadzenie kobiet do tragedii, gdzie ich rola była dotychczas mocno ograniczona. Eurypides wyznacza końcowy etap rozwoju tragedii greckiej, który przeszedł wielką ewolucję - od pierwotnej formy oratorium do tragedii wykształconej.
