Genialny dramaturg przyszedł na świat w 1564 r. w miejscowości Stratford, nieopodal rzeki Avon - tam tez pozostaje w końcowych latach swego życia. zmarł w 1616 r.
Był największym twórca w Anglii. Pisał poezję, ale tak naprawdę zasłynął jako znakomity dramaturg i człowiek, który o teatrze wiedział wszystko (był nawet aktorem). Był jednym z twórców teatru elżbietańskiego.
Szekspir był najstarszy z ośmiorga rodzeństwa. Jego ojciec wywodził się z chłopskiego domu, ale jako jeden z niewielu opuścił wieś, przeniósł się do miasta, gdzie objął urząd burmistrza. Matka wywodziła się z ziemiaństwa.
W 1571 roku pobierał nauki w szkole, gdzie przyswajał łacinę, historię, literaturę antyczną i retorykę. Nie był jednak zbytnio wykształcony. W roku 1582 odbył się jego ślub z trochę starszą od niego (8 lat) Anne. Niestety niedługo po tej uroczystości opuszcza rodzinny Stratford i wyjeżdża do Londynu.
Aby zarobić na życie występuje jako aktor w tamtejszym teatrze. Zajęcie to na tyle mu się podobało, że z czasem sam również zaczyna pisać sztuki teatralne. Na początku trzymał się ze świtą Lorda Szambelana, którzy to mieli do dyspozycji teatr - The Glob. W biografiach Szekspira często pojawiają się także wzmianki o tym, że pracował będąc guwernerem, sekretarzem, a także oczywiście aktorem. Pobyt w Londynie przyczynił się do tego, że Szekspir rozszerzył wykształcenie, miał możliwość spotykania znanych i ważnych ludzi, a przede wszystkim zaczynał być rozpoznawalny i znany. Należy jednak zaznaczyć, że o rodzinnym miasteczku nie zapomniał i dość często odwiedzał pozostawioną tam rodzinę. Pomagał im również finansowo.
W sumie napisał trzydzieści sześć dzieł scenicznych: komedie, tragedie, a nawet kroniki historyczne. Tematyka przedstawiała i opisywała sytuację XV - wiecznej Anglii. Jako główny motyw jego twórczości uznać można potęgę, moc i siłę władzy. Autor postrzegał ją jako główną przyczynę niszczącą człowieka i jego otoczenie. Władza była dla niego czymś czemu nikt nie potrafi się oprzeć i dlatego jest tak wszechogarniająca. Jego najbardziej znane utwory to - komedie: "Sen nocy letniej", "Poskromienie złośnicy", "Stracone zachody miłości", "Wiele hałasu o nic", czy też "Kupiec wenecki". Znane tragedie to: "Tymon Ateńczyk", "Król Leos", "Romeo i Julia", "Makbet", "Hamlet", czy "Otello".
Jego tragedie oparte były najczęściej na psychologicznej penetracji wnętrza ludzkiego.
