Wiliam Golding, twórca dzieła tak mocnego, jak Władca much, zdumiewa pewnymi faktami ze swej biografii, równie kontrowersyjnymi, jak wymowa jego najsłynniejszego dzieła.

Wiliam Golding - biografia

Przyszły noblista urodził się 19 września 1911 w Newquay w Kornwalii. Jego ojciec, profesor nauk ścisłych, nauczał w szkole w Malborough, gdzie Wiliam Golding spędził dzieciństwo. Mając szesnaście lat, poznał trzy lata młodszą Dorę, z którą uczęszczał na lekcje muzyki w Malborough. To w stosunku do Dory właśnie wsławił się pierwszym godnym potępienia czynem, próbując ją zgwałcić trzy lata po poznaniu. 

Przyszły pisarz musiał jednak w jakiś sposób zauroczyć dziewczynę, która trzy lata później, przy ponownym spotkaniu, oddała mu się dobrowolnie. Zaaranżowała jednak całą sytuację w taki sposób, by wszystko ujrzał na własne oczy ojciec Goldinga. Kolejny związek Goldinga, z dziewczyną o imieniu Molly, był równie kontrowersyjny - Wiliam traktował ją bardzo źle, a w finale porzucił, zrywając zaręczyny i tłumacząc to jej oziębłością. 

Od 1930 roku przyszły pisarz studiował na Oksfordzie biologię, którą po dwóch latach zmienił na anglistykę. Po ukończeniu studiów podjął pracę jako nauczyciel, wykorzystując to zajęcie jako teren do przeprowadzania kontrowersyjnych doświadczeń, które dostarczyły mu materiału do Władcy much, sławetnego dzieła o dziecięcym okrucieństwie. 

Gdy wybuchła II wojna światowa, Golding walczył w Royal Navy, wsławiając się m.in. pościgiem za niemieckim okrętem pancernym Bismarckoraz dowodzeniem podczas operacji lądowania wojski alianckich w Normandii. Po wojnie powrócił do nauczycielstwa. Jednak sam udział w wojnie nastroił go czarnymi wizjami związanymi z refleksją na swój temat. Głęboko sobą gardził za zdolność do okrucieństwa, stwierdzając, że gdyby urodził się Niemcem, zapewne byłby gorliwym faszystą. 

Jednocześnie żył w strasznym lęku przed odrzuceniem, a wszystkie swe obsesje topił w alkoholu. Jeszcze w czasie wojny ożenił się z Ann Brookfield, chemiczką analityczną, z którą miał dwoje dzieci; syna Dawida, przechodzącego wielki kryzys w związku ze swym upośledzeniem (urodził się ze szpotawą stopą) oraz córkę, Judith, której zawdzięczamy szereg ciekawych wspomnień o ojcu. 

Dawid był jedną z przyczyn, dla których Golding obwiniał się o okrucieństwo. Gwałtowne oblicze przybrała też relacja pisarza z żoną, gdy weszła między nich inna kobieta, Virginia Tiger, amerykańska uczona i miłośniczka twórczości Goldinga, zaprzeczająca uparcie, że tym, co ją łączyło z pisarzem, był romans. Relacja w każdym razie była na tyle intymna, że zaostrzyła bardzo sytuację w małżeństwie Goldinga. 

Jednakże Judith wspomina, że życie z ojcem, choć dalekie od sielanki, było jednakże dla rodziny również źródłem emocjonujących doznań. Miejscem, gdzie pisarz odnajdywał spokój, było morze, które szczególnie ukochał i uważał za kolebkę ludzkości. Najpierw żeglował z rodziną na "Dzikiej Róży", przerobionej żaglówce poławiaczy małż. Potem zaś zamienił ją na większą i szybszą "Upartą". 

To na tej drugiej łodzi niemalże utopił swą rodzinę, zderzając się z japońskim frachtowcem. Wtedy porzucił żeglugę, postanawiając, że już nigdy nikogo nie narazi. Jedynym ratunkiem w lękach, bezsenności i powrotami powojennej traumy, stała się literatura.

Wiliam Golding - twórczość

Władcę much, ukończonego we wrześniu 1953 roku, odrzuciło co najmniej dziesięciu wydawców, nim zdecydował się wydać go we wrześniu 1954 jeden z nich, również początkowo mało entuzjastycznie nastawiony. Dzieło odniosło tak porażający sukces, że pozwoliło odejść Goldingowi od parania się nauczycielstwem i całkowicie poświęcić pisarstwu. 

Nie wszystkie jednakże jego książki były przyjmowane entuzjastycznie. 12 kwietnia 1964 roku np. cała rodzina wysłuchała w radiu audycji, w której pastwiono się nad Wieżą, która obecnie jest uznawana za najdojrzalsze dzieło Goldinga, czystego sortu arcydzieło. Jednakże po jej wydaniu na pisarza spadła taka fala krytyki, że zapoczątkowała ona trwający dziesięć lat kryzys jego mocy twórczej. 

Dopiero nagrodzone Bookerem w 1980 roku Rytuały morza przywróciły artystę do życia, a rozmiary jego sławy i uznania oddaje najlepiej przyznana w 1983 roku Nagroda Nobla oraz uhonorowanie po pięciu latach pasowaniem przez królową na rycerza oraz przyznaniem tytułu szlacheckiego. Znawca kwestii potwora z Loch Ness, artysta muzyk i wielki pisarz zmarł na zawał serca w 19 czerwca 1993, w Kornwalii.

W sumie napisał:

  • Poems(1934)
  • Lord of the Flies(1954) - wyd. pol. Władca much, Czytelnik 1967
  • The Inheritors(1955) - wyd. pol. Spadkobiercy, Czytelnik 1989
  • Pincher Martin(1956) - wyd. pol. Chytrus, Rebis 1995
  • The Brass Butterfly(1958)
  • Free Fall(1959) - wyd. pol. Siła bezwładu, PAX 1970
  • The Spire(1964) - wyd. pol. Wieża, PAX 1966
  • The Hot Gates(1965)
  • The Pyramid(1967) - wyd. pol. Piramida, Atext 1995
  • The Scorpion God(1971) - wyd. pol. Bóg Skorpion, Wydawnictwo Literackie 1988
  • Darkness Visible(1979) - wyd. pol. Widzialna ciemność, Czytelnik 1986
  • A Moving Target(1982) - wyd. pol. Ruchomy cel, Rebis 1997
  • The Paper Men(1984) - wyd. pol. Papierowi ludzie, Iskry 1988
  • An Egyptian Journal(1985)
  • To the Ends of the Earth- trylogia morska
  • Rites of Passage(1980) - wyd. pol. Rytuały morza, Amber 1994
  • Close Quarters(1987) - wyd. pol. Twarzą w twarz, Amber 1995
  • Fire Down Below(1989) - wyd. pol. Piekło pod pokładem, Amber 1995
  • The double tongue(1995) - wyd. pol. Dwoisty język, Rebis 1997