Mitologia jest zbiorem mitów, czyli szczególnych opowieści, podań i przekazów o bogach, bohaterach i dawnych dziejach, które wyrażają wierzenia i światopogląd danej społeczności. Na hasło mit i mitologia myślimy przede wszystkim o mitologii starożytnych Greków (i ewentualnie Rzymian) najbardziej znanej i będącej ważnym źródłem kultury europejskiej. Swoje mity posiadał jednak kiedyś każdy lud. Dlatego mamy również np. mitologię celtycką, skandynawską, germańską, nawet słowiańską.
Zanim nastała kultura pisma, w której z wielkimi dziełami literackimi zapoznajemy się po prostu je czytając, poznawanie świata i własnej kultury odbywało się przede wszystkim podczas słuchania wieczornych opowieści i oglądania religijnych uroczystości. Opowiadający lub przedstawiający za każdym razem zmieniali szczegóły, ujmowali lub dodawali coś do swojej opowieści, pozostawiając wszakże niezmienione jądro takiej historii. Dlatego też jest zawsze wiele wersji jednego mitu.
Słuchając mitów można się było dowiedzieć o wielu tajemnicach świata - skąd on się wziął, kto go stworzył, jakich mamy na nich bogów, gdzie oni mieszkają, jak wyglądają, co lubią, a czego nie znoszą i czego oczekują od ludzi, jak i kiedy powstał człowiek, dlaczego pewne rzeczy wyglądają tak, a nie inaczej, jaki był ich początek, jakie są dzieje własnych przodków i historie innych krain, itd. Opowiadano w taki sposób, żeby było interesująco i ciekawie. Wyjaśniano tak, jak sobie wyobrażano, że jest. W mity zawsze święcie wierzono. Były one częścią kultury i religii danej społeczności.
W ten sposób mity przechowały dla nas wyobrażenia i mentalność dawnych ludzi. Organizowały one ich światopogląd. Określały horyzonty intelektualne. Przekazały zwyczaje i poglądy dawnych społeczeństw i niekiedy najważniejsze wydarzenia z ich historii. Organizowały ich wierzenia i zbiorowe emocje, jak lęk, niepokój przed czymś albo podniecenie i radość z jakiejś rzeczy. Są wyrazem szukania odpowiedzi na dręczące ludzi pytania. Zazwyczaj opowiadają o konkretnych wydarzeniach, stąd wiele w nich szczegółów o danych ludziach lub bogach, ale jednocześnie zawsze sens w nich zawarty jest ogólny i odwołuje się do generalnych prawd o świecie i ludziach. Mity są uniwersalne i dlatego w pełni odnoszą się również do dzisiejszego świata i ludzi.
Ponieważ nie są autorstwem jednego człowieka, ale pochodzą od wielu anonimowych twórców zawierają nieskończone bogactwo wątków i motywów, które było i jest niewyczerpalną kopalnią tematów dla całej literatury europejskiej. Są jedną z najważniejszych spuścizn, jakie pozostawili dla nas starożytni Grecy.
Miały wiele funkcji dla ówczesnych ludzi. Były to funkcje: 1) poznawcze (np. interpretacja zjawisk przyrody); 2) światopoglądowe (podstawa wierzeń religijnych; 3) i sakralne (opis i wyjaśnienie znaczenia kultu i rytualnych obrzędów).
Mity dzielimy ze względu na tematykę na 4 rodzaje:
1) teogoniczne (o pochodzeniu bogów i ich rodzaju);
2) kosmogoniczne (o pochodzeniu świata);
3) antropogeniczne (o pochodzeniu człowieka);
4) i genealogiczne (historia ludzkości, ich genealogia).
