Iliada, będąca utworem opowiadającym dzieje wielkiej wojny, nie mogła obejść się bez kreacji szczególnie zapadających w pamięć postaci herosów, idealnych rycerzy tamtego czasu. Takim modelowym herosem, przedstawionym w dziele Homera, jest Achilles. Jest on ucieleśnieniem siły, odwagi, bitności, a także szczęścia u bogów, bowiem to oni, według starożytnych, dzierżyli w swych rękach losy ludzkie. Jest on także człowiekiem mściwym, okrutnym, jednakże honorowym i potrafiącym zdobyć się na współczucie. Tę dwoistość widać w momencie, kiedy Achilles pokonuje Hektora i następnie profanuje jego ciało, jednakże wzruszony prośbami jego ojca, Priama, pozwana na wyprawienie pogrzebu. Achilles, z błogosławieństwem bogów, był niepowstrzymanym niszczycielem, kładącym w pień szeregi wrogów. O tym, jak bardzo bogowie upodobali sobie Achillesa, świadczy fakt, że sam Hefajstos wręczył mu niezniszczalną tarczę i broń. Niestety, sympatia bogów i niemal całkowita niewrażliwość na rany nie chronią go od śmierci, jaka zostaje mu zadana przez Parysa za pomocą strzały. Inny wzorzec herosa realizuje Odyseusz, który swoje powodzenie zawdzięcza nie tyle brutalnej sile i bitności, ale sprytowi i przebiegłości. Odyseusz jest kochającym mężem, niechętnie godzącym się na udział w wyprawie wojennej. Po zakończeniu wojny wraca do domu, do swej żony Penelopy, i choć powrót zajmuje mu wiele lat, to pozostaje nieugięty i konsekwentnie zmierza w stronę rodzinnych stron, ze wszystkimi przeciwnościami radząc sobie za pomocą wrodzonego sprytu, inteligencji i przebiegłości. Po powrocie gromi konkurentów, którzy chcieli posiąść jego żonę i zasiada z powrotem na tronie Itaki.
"Iliada" ukazuje nam te dwa główne wzorce wojowników. Przymioty tych postaci są często hiperbolizowane, dzięki czemu stają się jeszcze bardziej niezwykłe i godne podziwu. Wzmocnienie cech bohaterów sprawia, iż są postaciami jeszcze bardziej mitycznymi. Dzisiejsze wyobrażenia o bohaterstwie są inne, ale we wszystkich przebijają się wzorce, które zaszczepiła literatura antyczna.
