Mitologia grecka stanowiła pierwotnie zbiór opowieści sakralnych, opiewających historie bóstw
i herosów. Mity, niezależnie od kultury, w której powstawały, zawsze starały się zawierać odpowiedzi na pytania dotyczące powstania świata i człowieka. Dlatego też można je podzielić ze względu na tematykę. Istniały bowiem mity kosmogoniczne, genealogiczne, ontologiczne, teogoniczne i antropogeniczne. Stąd wypływa ich uniwersalny charakter. Mity zawierały także postawy archetypiczne, które obejmują najbardziej pierwotne
i wzorcowe zachowania mitycznych bohaterów.
Archetypem pracy wykonanej dla ludzi, która ma wyzwolić od cierpień jest opowieść bohaterska o Heraklesie. Był on synem Zeusa i Alkmeny. W przypływie szału zamordował swą żonę i dzieci, za co musiał odpokutować. Karą za grzechy była służba u króla Myken Eurysteusa. Ten wymyślił dla bohatera dwanaście niezwykle trudnych, wręcz niemożliwych do wykonania zadań. Pierwszym z nich było przyniesienie do Myken okrutnego potwora - lwa z Nemei. Drugim - zabicie hydry lernejskiej. Trzecim - sprowadzenie do Myken łani ceryntyjskiej. Czwarte zadanie stanowiło oczyszczenie stajni Augiasza, nie czyszczonej przez trzydzieści lat. Piątą pracą było wytępienie przeraźliwych ptaków mieszkających w mieście Stymfalos, a szóstą - przyniesienie byka z Krety. Siódmym zadaniem, jakie Eurysteus powierzył Heraklesowi, było zdobycie klaczy króla Diomedesa, które żywiły się ludzkim mięsem. Ósma praca Herkulesa polegała na zdobyciu cennego pasa, należącego do królowej Amazonek - Hipolity. Następne zadanie pchnęło Heraklesa do Afryki, gdzie miał odnaleźć woły Gerionesa. Później heros udał się po złote jabłka Hesperyd, a kiedy sprostał i tej próbie, Eurysteus wysłał go po Cerbera do piekła. Była to ostatnia praca, która uwolniła Herkulesa od męczącej służby.
Dwanaście prac Herkulesa jest także parabolą ludzkiego życia, które składa się z zadań jakie stawia na naszej drodze los. Pokonując je uczymy się na własnych błędach i zdobywamy doświadczenie. Mit ów pokazuje zarazem, że życie nie jest łatwe i aby przetrwać należy się czasem wiele natrudzić.
Podobną parabolą życia jest mit o tułaczce Odyseusza. Bohater grecki powracał przez dziesięć lat do rodzinnego domu. Zanim dotarł do swej Itaki, musiał przeżyć wiele zadziwiających i niebezpiecznych przygód. Wykorzystywał jednakże swój spryt i przebiegłość, co pozwoliło mu wyjść zwycięsko z niewoli u Polifema, wydostać się z wyspy Kirke, czy przepłynąć przez cieśninę zamieszkiwaną przez Skyllę i Charybdę. Jako jedyny z marynarzy słyszał śpiew syren i nie wskoczył za nimi do morza. Żaden z jego towarzyszy nie przeżył, a kiedy Odys dotarł już na wyspę okazało się, że w przebraniu starca musi walczyć o swą żonę i królestwo.
