Początek świata i wszelkiego życia niewątpliwie stanowił istotna zagadkę dla starożytnych, ponieważ szukali jego wyjaśnienia. Zanim ludzie zaczęli się odwoływać do rozumu i poznania naukowego, początki świata tłumaczono na płaszczyźnie religijnej. Każda religia ma na ten temat własne podania. Porównując mitologiczny i biblijny obraz początków świta można dostrzec pewne podobieństwa, ale nie brakuje też różnic. Podstawowa różnica wynika z pojmowania istoty boga kosmogoniami obu tych religiach. Judaizm uznawał istnienie jednego Boga, Stwórcy wszystkiego, istoty wszechmogącej i wiecznej. Bogowie mitologiczni to postacie bardzo zbliżone do ludzi, posiadają swoja moc, ale jest ona znacznie ograniczona. Tu pojawia się więc zasadnicza różnica w wizjach powstania świata. Biblijny świat powstał z woli Boga, Boga, który istniał od zawsze, Boga który jest początkiem i końcem. Świat od początku ma taki kształt, jaki nadał mu Bóg, stwarzając go przez siedem dni zgodnie ze swoim zamysłem. Mitologiczny świat wyłania się stopniowo z Chaosu. Bogowie też maja swój początek, pierwsi z nich (różnie podawani przez różne wersje mitów) wyłaniają się z chaosu, kolejny przychodzą na świat spłodzeni przez boskie pary. Porządek świat kształtuje się tu stopniowo, bogowie walczą ze sobą o panowanie nad nim, jedni upadają, inni obejmują władzę.
W wyniku tych walk, próby sił bogowie muszą się dzielić władzą, nie ma tu jednego władcy, choć Zeus jest uznawany za najpotężniejszego z bogów, jednak jego bracia biorą we władanie poszczególne dziedziny czy obszary życia i tak Posejdon rządzi na morzach, a Hades w podziemiach. W biblijnej wersji, gdzie jest tylko Jeden Bóg, Jego władza jest niepodzielna, nie ma tu żadnej walki, świat należy do jego Stwórcy.
Jeśli chodzi kosmogoniami podobieństwa, można je zaobserwować kosmogoniami podaniach dotyczących kondycji człowieka kosmogoniami świecie. Zarówno w Biblii jak i podaniach mitologicznych, pierwotnie człowiek czyje w raju, w doskonałej harmonii z przyroda i z innymi ludźmi. Biblia mówi o Rajskim ogrodzie, gdzie pierwsi ludzie, Adam i Ewa żyli, nie znając cierpienia i grzechu. Dopiero, kiedy złamali wolę bożą, kiedy sięgnęli po zakazany owoc, Bóg rozgniewał się i wygnał ich z Edenu. Odtąd ludzkość musi pracować i stała się śmiertelna. Mitologia przekazuje podobny porządek, od sielskiego życia ludzkości w złotym wieku, za panowania Kreona, poprzez wiek srebrny, brązowy aż po żelazny.
