Tragedia grecka, wywodzi się ze świąt obchodzonych na cześć boga Dionizosa. Podzielono je na dwie części. Jedne z nich, obchodzone były jesienią i nazywane były Dionizjami Małymi. Świętowano na wsiach, gdzie w tym czasie otwierano naczynia z młodym winem. Święta te, związane były ze śpiewami, tańcami i zabawami ludowymi. Dionizje Wielkie, obchodzono w miastach, były to najważniejsze święta dla Greków. Były to igrzyska teatralne, które trwały pięć dni. Pierwszego dnia składano ofiarę z kozła, aby oddać cześć Dionizosowi. Ofierze tej, towarzyszyły śpiewy i procesje obrzędowe. W tym czasie przeprowadzano także posąg Dionizosa, ze świątyni, na miejsce, gdzie miały odbywać się występy. W drugim dniu słuchano pieśni, które były śpiewane, przez chóry męskie i chłopięce. W trzecim i czwartym dniu, wystawiano sztuki teatralne, tragedie, komedie i dramaty satyrowe. W ostatnim dniu ogłaszano zwycięzców i rozdawano nagrody.

Tragedia grecka, nazwana była, najważniejszą ze sztuk. Taka opinię możemy przeczytać już w "Poetyce" Arystotelesa.

Tragedia, to " dosł. "pieśń kozła", to utwór przeznaczony na scenę, który przedstawia nieprzezwyciężalny konflikt między dążeniami jakiejś wybitnej osoby, a siłami wyższymi (Bogiem, bogami, losem, prawem, moralnością). Wszystkie dążenia bohatera prowadzą do nieuchronnej klęski. W tragediach greckich ważną rolę odgrywa przeznaczenie (losy bohatera z góry były przesądzone), którego nie dało się pokonać, ale można mu się było poddać w sposób godny (walcząc) lub niegodny (przyśpieszać nieuniknione, bez zważania na środki i konsekwencje). O godną klęskę w zmaganiach z fatum walczą właśnie bohaterowie. Ze względu na równowartość racji przedstawionych w tragedii nie mogą dokonać odpowiedniego wyboru".

Klasyczna tragedia, składa się z następujących części:

- prologos - jest to pierwsza scena, która zapowiada tragedię, następuje przed wejściem chóru,

- parados - wejście chóru,

- epeisodia - partie utworu, które są przeznaczone na monolog, lub dialog aktorów,

- stasimon - pieśń śpiewana przez chór, jej tematyka związana jest z komentarzem wydarzeń,

- exodos - jest to ostatnia pieśń śpiewana przez chór.

W tragedii greckiej, obowiązywały niezmienne reguły:

- zasada trzech jedności:

- miejsca - umieszczenie akcji tylko w jednym miejscu,

- czasu - czas akcji obejmuje dobę,

- akcji - w tragedii, jest tylko jeden wątek,

- na scenie mogło być maksymalnie trzech aktorów,

- występowali tylko mężczyźni, role kobiece odgrywali młodzi chłopcy,

- noszono kostiumy, maski i zakładano koturny,

Rolą tragedii, było spowodowanie katharsis, czyli "oczyszczenia". Widz, który oglądał sztukę, pozbywał się emocji z własnej duszy, czuł się lepiej.

Istotnym elementem, był także konflikt tragiczny. Związany był z istnieniem dwóch równorzędnych racji, które nie pozwalają dokonać wyboru. Z tragedia antyczną związana jest również ironia tragiczna. Związana była z pojęciem Fatum i braku możliwości zmiany własnego losu. Edyp próbował zmienić swoje przeznaczenie, jednak swoim postępowaniem nieuchronnie zbliżał się do niego.