Polityka

Napoleon dążył do stworzenia w Europie imperium nawiązującego potęgą do imperium rzymskiego. Wszystkie jego działania podporządkowane były temu pragnieniu. Napoleon oparł swoje państwo na podstawowych wartościach, o które walczyła rewolucja francuska. Co prawda ponownie wprowadził monarchię z dworem i przywrócił tytuły szlacheckie, ale działanie te pomogły w wyprowadzeniu Francji z kryzysu, który rozpoczął się za rządów dyrektoriatu. Udało mu się sprawnie pokierować państwem oraz wprowadzić wiele reform.

Kodeks Napoleona

Wielkim osiągnięciem Napoleona był stworzony przez niego Kodeks, którego postanowienia zostały narzucone całej Europie. Kodeks ten był zbiorem podstawowych praw, które były zgodne z ideą rewolucji. Przede wszystkim likwidował obowiązujące prawo feudalne, co sprzyjało rozwojowi kapitalizmu. Należy zaznaczyć, że niektóre przepisy obowiązują do dziś. Tym samym Napoleon przyczynił się do upowszechnienia zdobyczy rewolucji francuskiej wśród zwykłych obywateli.

Szkolnictwo

Za czasów Napoleona zreformowano szkolnictwo wyższe. Obok istniejących specjalnych szkół wyższych, które powołał Konwent, ponownie zaczęły działać wydziały uniwersyteckie. Tak wykształcił się specyficzny dla Francji model dualistyczny organizacji szkół wyższych. Napoleon powołał do życia Uniwersytet Cesarski, będący organizacją sprawującą nadzór nad wszystkimi szkołami w kraju. Utrzymano także szkoły prywatne. Wielki mistrz uniwersytetu wyrażał zgodę na zostanie przez daną osobę nauczycielem. Wprowadzono jednakowy program nauczania, w którym zminimalizowano program nauki religii. Tym samym wprowadzono monopol państwa w oświacie.

Nauki medyczne i nauki ścisłe

Napoleon popierał rozwój nauk ścisłych i przyrodniczych oraz sprzyjał naukowcom w wykonywaniu prac badawczych. We Francji za czasów Napoleona żyło i tworzyło wielu znakomitych fizyków, matematyków i biologów, m.in. Gaspard Monge , Lazare Carnot , Pierre Simon de Laplace , Joseph Louis de Lagrange, Dominique Arago , Louis Gay - Lussac.

Uczeni odkryli wówczas pierwiastki chloru, potasu i sodu, a matematycy zajmowali się problematyką geometrii analitycznej i opisowej, rachunkiem prawdopodobieństwa i rachunkiem różniczkowym. W związku z ciągłymi walkami, które niosły za sobą skutki w postaci wielu rannych, nastąpił rozwój nauk medycznych. Lekarze francuscy odnieśli sukcesy zwłaszcza w dziedzinie chirurgii i anatomii.

Nauki polityczne

Działania polityczne Napoleona stały się punktem wyjścia dla twórców nowych doktryn politycznych. Claude Henri de Saint Simon oraz Jean Baptiste Say stworzyli swoje doktryny w oparciu o obserwację i analizę jego działań zarówno tych pozytywnych jak i negatywnych.

Kultura

W przeciwieństwie do innych dziedzin po rewolucji francuskiej doszło do zahamowania rozwoju kultury i sztuki. Napoleon uzależnił je od siebie i wykorzystał do kształtowania opinii społeczeństwa według własnych wytycznych.

Przemysł

Tymczasem gwałtowny rozwój nastąpił w przemyśle, gdyż we Francji rozpoczęła się wówczas kolejna rewolucja-rewolucja przemysłowa. Kluczowe znaczenie dla industrializacji miały zmiany, które zaszły w przemyśle tekstylnym. Zmiany te pociągnęły za sobą rozwój kapitalizmu. Doszło do ukształtowania się klasy robotniczej, a początkujący kapitaliści podjęli się gorliwie nowych wyzwań. Obok przemysłu tekstylnego, rozwinął się także przemysł chemiczny. Udał się zastosować na wielką skalę metody uzyskiwania kwasu solnego, siarkowego i sody w przemyśle. Jednak w porównaniu z Anglią, Francuzom nie udało się osiągnąć postępu w hutnictwie oraz metalurgii, a zwłaszcza w technice.

Handel

Upadek handlu z zamorskimi państwami doprowadził do spadku handlu zagranicznego. Strat nie udało się wyrównać eksportem towarów francuskich do podległych Napoleonowi europejskich obszarów, pomimo że narzucał on władzom tych terenów wprowadzenie najkorzystniejszych dla Francji warunków handlowych.

Rolnictwo

Także rolnictwo miało duże znaczenie dla gospodarki francuskiej. Zdobyczą rewolucji francuskiej było zniesienie feudalizmu i zależności chłopa od właściciela ziemskiego. Ten fakt dał impuls do rozwoju kapitalizmu na wsi. W omawianych czasach we Francji w ogóle nie występowało zjawisko głodu, co znaczyć może, że dosyć sprawnie rozwijała się produkcja rolna. Napoleon zachęcał chłopów do wypróbowania nowoczesnych rozwiązań w prowadzeniu gospodarstwa, ale dopiero lata 40-te XIX w. przyniosły zmianę mentalności rolników.