Napoleon Bonaparte przejął władzę w wyniku zamachu stanu w 1799 r. Pięć lat później koronował się na cesarza Francuzów (1804 r.). Jako Napoleon I sprawował swoją władzę aż do abdykacji w 1814 r. i potem w okresie tzw. "100 Dni" w 1815 r. Wielu historyków uznaje okres jego panowania za jeden z najciekawszych i najistotniejszych w historii Francji. Aby należycie ocenić Napoleona I należy uwzględnić dwa następujące aspekty: Napoleona jako władcę, a po drugie Napoleona jako dowódcę. Celem tej pracy będzie krótka charakterystyka Napoleona jako władcy i próba oceny jego rządów. Napoleon objął władzę, w momencie gdy Francja przeżywała poważne problemy gospodarcze i społeczne. Konieczne stało się przeprowadzenie szeregu reform. Napoleon zreorganizował francuską administrację, szkolnictwo, doprowadził do pojednania z Kościołem (zawarcie konkordatu). Wprowadzony przez niego Kodeks Cywilny (1804 r.), zwany powszechnie kodeksem Napoleona, do dziś jest podstawą francuskiego prawodawstwa. Tymczasem europejskie dwory nie uznały go za prawowitego władcę Francji (za króla uznawano przebywającego na emigracji brata Ludwika XVI). Groziło to konfliktem zbrojnym, zwłaszcza że Napoleon dążył do podbojów terytorialnych. W opozycji do Napoleona znajdowała się Anglia, Rosja, Szwecja, a także w zależności od sytuacji: Austria i Prusy. Zatem wszystkie największe państwa ówczesnej Europy. Jednak Napoleon odnosił błyskotliwe sukcesy (bitwa pod Austerlitz w 1805 r., pod Jeną w 1806 r.) i sukcesywnie powiększał strefy wpływów. Francja stała się potężnym imperium obejmującym swoimi wpływami prawie pół Europy. Jednak po nieudanej kampanii rosyjskiej w 1812 r. i po klęsce kampanii z lat 1813 - 1814 r. musiał abdykować i udać się na wygnanie.
Podsumowując, można powiedzieć, że Napoleon I był władcą, który dbał o dobro swojego kraju. Wprowadzone przez niego rozwiązania administracyjne i prawodawcze przetrwały w zmienionej nieco formie do naszych czasów. Ponadto jako znakomity przywódca wojskowy i strateg odnosił wspaniałe zwycięstwa i powiększył terytorium Francji. Z wojnami wiążą się jednak także zniszczenia i straty wojenne, oraz problemy ekonomiczne, które były odczuwane już pod koniec jego panowania. O jego zasługach świadczyć może fakt, że współcześni nazywali go "Napoleonem Wielkim", a całą epokę po dzień dzisiejszy nazywa się od jego imienia "epoką napoleońską".
