Kongres wiedeński obradował w latach 1814-1815. Ustalił on mapę polityczną Europy na większość XIX wieku. Dyplomaci ustalający nową mapę Europy kierowali się zasadą legitymizmu, głoszącą nienaruszalność dynastii do ziem i tronów oraz zasadą równowagi. Pierwsza zasada kazała przywrócić królom i książętom utracone w czasie wojen napoleońskich ziemie (chyba że któryś z nich był sojusznikiem cesarza Francji, wówczas karano go odebraniem jakiegoś terytorium, na przykład Dania musiał zrzec się swych praw do Norwegii). Dzięki zasadzie równowagi sił granice nowej, pokongresowej Europy poprowadzono tak, by żadne z państw nie zyskało przewagi nad innymi i w ten sposób nie było w stanie zagrozić im militarnie.
Szczegółowe postanowienia kongresu wiedeńskiego w sprawach granic wyglądały następująco: przewidziano utworzenie złożonego z 35 państw Związku Niemieckiego – w miejsce zlikwidowanego Związku Reńskiego. Austria uzyskała Prowincje Iliryjskie, Okręg Tarnopolski, Lombardię i Wenecję. Rosja została powiększona o nowo utworzone Królestwo Polskie, Besarabię i Finlandię (dwa ostatnie obszary zostały przez nią zdobyte wcześniej, kongres wiedeński jedynie przypieczętował fakty dokonane). Wielka Brytania uzyskała potwierdzenia panowania nad Maltą, Krajem Przylądkowym, Wyspami Jońskimi i Cejlonem. Prusy objęły panowanie nad nowo utworzonym Wielkim Księstwem Poznańskim, częścią Saksonii, Nadrenii i Westfalii oraz Pomorzem Zachodnim. Podtrzymano podziały polityczne we Włoszech. Utworzono nowe państwo – „Królestwo Niderlandów” – złożone z ziem belgijskich i holenderskich (władcą Królestwa został Wilhelm I Orański). Francja miała powrócić do granic z 1792 roku (czyli sprzed wojen napoleońskich). Odnowiono Państwo Kościelne. Dania została zmuszona do zrzeczenia się swych praw do Norwegii, tę zaś przyłączono do Szwecji (rządzoną przez marszałka Jeana Bernadotte, przeciwnika Napoleona).
Ziemie polskie zostały na powrót podzielone między Austrią, Prusami i Rosją. Austria odzyskała okręg tarnopolski, poza tym formalnie wydzielono z jej władania „wolne miasto” Kraków. Rosja przejęła kontrolę nas ziemiami nowo utworzonego Królestwa Polskiego, które połączono unią personalną z imperium rosyjskim (car był jednocześnie królem Polski). Królestwo Polskie obejmowało większość terenów zlikwidowanego Księstwa Warszawskiego. Pozostałe przedrozbiorowe ziemie Rzeczypospolitej pozostały bezpośrednio podporządkowane władzy carów (jako ziemie „rdzennie” rosyjskie). Prusy zyskały Wielkie Księstwo Poznańskie i Pomorze Zachodnie.
