1. Kolejne etapy rewolucji francuskiej:
- okres rewolucji ludowej (14 VII 1789 - 3 IX 1791)
- okres monarchii konstytucyjnej (3 IX 1791 - 22 IX 1792)
- okres rządów Konwentu (22 IX 1792 - 2 VI 1793)
- okres dyktatury jakobińskiej (2 VI 1793 - 27 VII 1794)
- okres Dyrektoriatu (22 VIII 1795 - 9 XI 1799)
- okres konsulatu (1799 - 5 XII 1804).
2. Cechy charakterystyczne okresu rządów Dyrektoriatu:
- były następstwem dyktatury jakobińskiej, obalonej przewrotem 9 thermidora (tj. 27 VII 1794 roku)
- utwierdzone Konstytucją Roku III (burżuazyjną); Konstytucja stanowiła o:
- nienaruszalności własności prywatnej
- rozdziale Kościoła od państwa
- powierzała władzę ustawodawczą dwuizbowemu parlamentowi (tj. Radzie Pięciuset oraz
Radzie Starszych)
d) powierzała władzę wykonawczą Dyrektoriatowi (w skład którego wchodziło 5 dyrektorów zatwierdzanych przez Radę Starszych; Dyrektoriat mianował i odwoływał ministrów, najwyższych urzędników państwowych i dowódców wojskowych oraz miał prawo (wyłączne) prowadzenia polityki zagranicznej)
- 1795 rok, w stolicy Francji dochodzi do wystąpień na tle społecznym (spowodowanych wzrostem cen towarów żywnościowych, nasilającą się falą głodu, spekulacjami oraz próbą wzniecenia buntu przez monarchistów); wobec zaistniałej sytuacji, Dyrektoriat popada w kłopoty i trudności; rosło niezadowolenie burżuazji z rządów Dyrektoriatu, burżuazja bowiem pragnęła dostrzegać we władzy sprawowanej przez Dyrektoriat, przeszkodę dla akcji organizowanych i inicjowanych przez ugrupowania monarchistyczne, oraz przez jakobinów (z kolei, ci ostatni, tj. monarchiści i jakobini, wykorzystywali nastroje społeczne o charakterze anty-burżuazyjnym, tworząc tajne kluby przeciwników Dyrektoriatu)
3. Przewrót 18 brumaire'a (9 XI 1799 rok):
- zamach stanu przeprowadzony przez Napoleona Bonaparte
- posługując się widmem wybuch ludowej rebelii, Bonaparte przejął władzę nad armią
- podniesiony do rangi dowódcy paryskiego okręgu wojskowego, Bonaparte położył kres istnieniu Rady Pięciuset, a następnie Dyrektoriatu
- konsekwencją przewrotu było powierzenie władzy w kraju, trzem konsulom (jednym spośród których został Napoleon Bonaparte)
4. Władza konsulatu (1799 - 5 XII 1804):
- nowy stan rzeczy ukonstytuowała nowa ustawa zasadnicza (na jej mocy Napoleon został wybrany pierwszym konsulem, któremu powierzono władzę wykonawczą, miał także prawo wysuwania projektów ustaw oraz był zwierzchnikiem armii - dyktator)
- reformy wewnętrzne przeprowadzone w okresie 1799-1804: a) centralizacja władzy (narzędziami centralizacji: prefekci, podprefekci oraz merowie), b) utworzenie sprawnie działającego aparatu policyjnego (kontrolującego funkcjonowanie życia publicznego oraz prywatnego mieszkańców Francji), c) usprawnienie wymiaru sprawiedliwości oraz organów sądowniczych; utworzenie trybunałów (w tym kasacyjnego); skodyfikowanie prawa, d) utworzenie Banku Francji
- Kodeks Napoleona (Kodeks prawa cywilnego z roku 1804); składał się z ponad 2 tysięcy artykułów, ujętych w trzy księgi; pierwsza księga opatrzona była nazwą O osobach; księga druga nosiła tytuł O majątkach i różnych rodzajach własności; trzecia zaś O różnych sposobach nabywania własności; Kodeks stanowił o wolności osobistej, wolności wyznania, o równości wobec prawa, gwarantował ochronę i poszanowanie własności prywatnej.
5. 2 XII 1804 rok - koronacja Napoleona na cesarza; uroczystość celebrował papież Pius VII; znaczenie: przywrócenie godności szlacheckich (książęcych, hrabiowskich oraz baronowskich), możliwość powrotu do Francji, wypędzonych lub przepędzonych podczas wielkiej rewolucji, emigrantów (członków byłych, aczkolwiek znaczących rodów arystokratycznych), utworzenie z rodu Bonapartych wielkiej francuskiej dynastii, funkcjonowanie w dziejach Francji okresu cesarstwa Napoleona Bonaparte w latach 1804-1814.
6. Polityka zagraniczna Francji w latach 1798-1814:
- kampania egipska (lata: 1798-1799)
- konfrontacja z II koalicją (rok zawiązania: 1798)
- bitwa pod Marengo - VII 1800 roku
- zwycięstwo Francuzów nad Austriakami pod Hohenlinden - XII 1800 roku
- kapitulacja armii francuskiej w Egipcie (1801 rok)
- 9 II 1801 roku, zawarcie pokoju francusko-austriackiego w Luneville (w posiadaniu
Francuzów lewobrzeżny Ren, Wenecja pozostaje przy Austrii)
e) 25 III 1802 roku, zawarcie pokoju francusko-angielskiego w Amiens
- konfrontacja z III koalicją (rok zawiązania: 1805)
- bitwy pod: Ulm (1805 rok), pod Trafalgarem (21 X 1805 roku), zwycięstwo Napoleona w
"bitwie trzech cesarzy", pod Austerlitz (5 XII 1805 roku)
- 27 XII 1805 roku, zawarcie traktatu pokojowego z Austrią w Preszburgu
- utworzenie w dniu 12 VII 1806 roku Związku Reńskiego, a tym sam przyczynienie się
Napoleona do upadku I Rzeszy Niemieckiej (1 VIII 1806 rok)
- konfrontacja z IV koalicją (rok zawiązania: 1806)
a. bitwy: pod Jeną i Auersteadt (X 1806 rok) - pokonanie wojsk pruskich przez Francuzów,
pod Iławą (II 1807 roku) oraz pod Friedlandem (VI 1807 roku)
- 7 VII 1807 roku, podpisanie traktatu pokojowego z Rosją i Prusami w Tylży; warunki pokoju: Prusy zostały pozbawione ziem na zachód od rzeki Łaby, z których to utworzono związane z Francją - Królestwo Westfalii, utraciły także Prusy ziemie II i III zaboru pruskiego, z których powstało Księstwo Warszawskie; Rosja przejęła obwód białostocki, ponadto Rosja zrzekła się Wysp Jońskich oraz zdobyczy na terenie Dalmacji, Rosja miała także, zerwać stosunki z Anglią oraz przyłączyć się do blokady kontynentalnej; miastu Gdańsk przyznano statut wolnego miasta
- wyprawa Napoleona do Hiszpanii (lata 1808-1809)
- konfrontacja z V koalicją (rok zawiązania: 1809)
- bitwy: pod Raszynem (IV 1809 roku) oraz pod Wagram (VI 1809 roku) - pokonanie wojsk
austriackich
