Mussolini Benito (1883-1945), dyktator włoski. Urodził się 29 lipca 1883 w Dovia di Predappio w prowincji Romania. A zmarł w Giulino di Mezzegra 28 kwietnia 1945. Był twórcą faszyzmu, on nadał mu jego postać i stworzył założenia. Był synem kowala. Matka jego była nauczycielką . Ojciec zapalony socjalista nadal synowi imię bohatera narodowego Meksyku, Benito Juareza. Początkowo uczony przez matkę następnie udał się do miejscowej szkoły by kontynuować naukę w gimnazjum oo. Salezjanów w Faenza, gdzie został oddany przez matkę. W 1901 roku uzyskując uprawnienia nauczyciela szkół elementarnych. By uniknąć wcielenia do wojska uciekł do Szwajcarii po powrocie stał się czołowym dziennikarzem socjalistycznym. Wkrótce potem zerwał z socjalistami zaczął nawoływać do wojny przeciwko Austro-Węgrom. Założył swoje pismo w którym prezentował poglądy nacjonalistyczne- "Il Popolo d'Italia" z siedzibą w Mediolanie. Od sierpnia 1915 roku służył w armii w stopniu kaprala. W lutym 1917 został ranny odłamkiem pocisku moździerzowego.
Po zwolnieniu z wojska wrócił do pracy dziennikarskie na łamach swych artykułów atakował wersalski traktat pokojowy. Skupił wokół siebie grupę kombatancką. Utworzył organizacje Fascio Italiano di Combattimento. Wkrótce inne radykalne grupy wstąpiły do jego Partii Faszystowskiej. Rozwinął aktywną działalność polityczną wśród szerokich mas społeczeństwa, rozczarowanych wynikiem wojny: kryzysem, bezrobociem, wielkimi stratami ludzkimi i materialnymi oraz niewielkimi korzyściami terytorialnymi w zwycięskiej w końcu dla Włochów wojnie. Był przeciwnikiem parlamentaryzmu i zwolennikiem rządów silnej ręki opartych na autorytecie wodza.
Powszechnie stosowana była przez jego zwolenników przemoc . Po tzw. "marszu na Rzym" w 1922 objął władze w kraju . Jego bojówka "czarne koszule" skutecznie rozprawiła się z resztką opozycji. Zdobywał jednocześnie poparcie polityczne zarówno wśród biedoty. Dzięki swym hasłom : zwalczał strajki, obiecywał zniesienie części przywilejów robotniczych i chłopskich zdobył sobie poparcie u innych grup społecznych.
Nazywany przez lud był Il Duce co znaczy wódz. Posiadał znakomite umiejętności oratorskie. Którymi nadrabiał swoje nie kompetencje we sprawowaniu władzy. Lata 1926-1928 stały się końcem demokracji parlamentarnej we Włoszech która w okrojonych kształtach w 1939 została całkowicie zniesiona. Po rzekomych zamach na swe życie powołał specjalną policje OVRA i zmienił ordynacje wyborczą. Zdelegalizował partie opozycyjne. I w związku z tym parlament stal się fikcją.
Zajął się poprawą doli szerokich warstw społeczeństwa, w tym robotników i chłopów.
Sukcesy ekonomiczne wzmocniły jego władzę.
Na mocy traktatu laterańskiego z 1929 powstało państwo watykańskie. wkrótce potem podbił Etiopię (1936) i zajął Albanie (1939).
Znalazł sobie sojusznika w osobie Adolfa Hitlera. Przystąpił do wojny po stronie państw osi w 1940 roku. Mussolini był przyjaźnie nastawiony do Polski. W 1940 roku osobiście interweniował u Hitlera, żądając zwolnienia profesorów zatrzymanych w akcji Sonderaktion Krakau. Faszyzm włoski miał wiele cech wspólnych z nazizmem ale różnił się od niego wielu kwestiach. Oficjalnie nie popierał ludobójstwa. Choć należy wspomnieć, że przyzwolił niemieckim nazistom na eksterminację włoskich Żydów.
Nie udało mu się uniknąć niepowodzeń na froncie. W 1943 roku został usunięty przez wiernych mu do niedawna zwolenników. Uwolniony przez niemieckich komandosów stanął na czele marionetkowego rządu w północnowłoskim mieście Salo. Schwytany przez włoskich partyzantów w 1945 został rozstrzelany.
Wielu starszych Włochów do dziś wspomina z sentymentem wodza. Ale tak to czasem bywa że człowiek z czasem idealizuje historię.
