twórca włoskiego faszyzmu, dyktator Włoch. Z zawodu był nauczycielem. Już w 1900 r. rozpoczął działalność polityczną - wstąpił wtedy do Włoskiej Partii Socjalistycznej. W latach 1912-14 wydawał dziennik socjalistyczny "Avanti", ale kiedy sprzeciwił się przystąpieniu Włoch do I wojny światowej, został wyrzucony z redakcji gazety i z partii. W 1915 r. został zwerbowany do wojska, ale z powodu odniesionej kontuzji, na froncie przebywał dosyć krótko.
Po I wojnie światowej, dzięki pomocy przemysłowców mediolańskich, zaczął organizować nowy ruch polityczny "Fascio di combattimento". W 1921 r. ta organizacja kombatancka została przekształcona w Narodową Partię Faszystowską. Była ona zorganizowana trochę na wzór wojskowy: od członków partii wymagano przede wszystkim bezwzględnego posłuszeństwa i wiary w możliwości przywódcy. Krytykując trudną sytuację gospodarczą powojennych Włoch, oskarżając polityków o nieudolność i korupcję oraz obiecując Włochom przywrócenie dawnej świetności (z czasów starożytnych) Mussolini zdobył we Włoszech olbrzymią popularność.
Ponieważ faszyści bezwzględnie atakowali komunistów i socjalistów, uzyskali poparcie przemysłowców i świata finansów, co znacznie ułatwiło Mussoliniemu przejęcie władzy. W październiku 1922 r. wzywając do "marszu na Rzym" Mussolini zademonstrował swoją siłę i zmusił króla, by przekazał mu stanowisko premiera. 3 lata później ogłosił się wodzem (wł. duce). Za pomocą terroru rozprawił się z wszelką opozycją i zlikwidował wszystkie poza faszystowską partie polityczne i związki zawodowe - dzięki temu zapewnił sobie dyktatorską władzę.
Jednocześnie Mussolini rozpoczął politykę ekspansji: w latach 1935-36 podbił Etiopię, a w 1939 r. dokonał aneksji Albanii. W 1936 r. rozpoczął współpracę z Hitlerem (oś Berlin - Rzym), wspierał też gen. Franco w czasie wojny domowej w Hiszpanii.
W czasie II wojny światowej zawarł pakt z Niemcami i Japonią (tzw. pakt trzech) i w czerwcu 1940 r. przystąpił do wojny. Kiedy w 1943 r. alianci zajęli Sycylię, Wielka Rada Faszystowska obarczyła Mussoliniego winą za klęski ponoszone przez wojska włoskie, za co został uwięziony. Wkrótce jednak uwolnili go komandosi niemieccy i powierzono mu utworzenie w północnych Włoszech republiki faszystowskiej (Repubblica Soziale Italiana w Salň).
Kiedy wiosną 1945 r. losy wojny zostały przesądzone, Mussolini usiłował zbiec do Szwajcarii, ale został schwytany przez partyzantów włoskich i stracony bez sądu.
