Mikołaj Kopernik urodził się w lutym 1473 roku w Toruniu. Odbył studia matematyczno-przyrodnicze w Akademii Krakowskiej, studia teologiczne w Bolonii, medyczne w Padwie, a tytuł doktora sztuk wyzwolonych uzyskał w Ferrarze. Po powrocie do kraju w 1503 roku Kopernik osiedlił się w ziemi warmińskiej. Pełnił obowiązki administratora dóbr kapituły w Olsztynie, komisarza Warmii, a także generalnego administratora diecezji warmińskiej. Przez długi okres pełnił też Kopernik funkcję lekarza kolejnych biskupów warmińskich oraz ludności diecezji warmińskiej.
Rewolucyjne poglądy heliocentryczne Kopernika zostały w zarysie przedstawione w tzw. Komentarzyku. Ze względu na popularność, którą sobie zyskał tym dziełem Kopernik został zaproszony przez kurię rzymską do prac nad reformą kalendarza juliańskiego. Według teorii Kopernika Ziemia kręci się wokół własnej osi oraz wokół Słońca. Ziemię widział, więc Kopernik jako jedno z ciał niebieskich a nie jako centrum kosmosu. De revolutionibus zawierające wykładnię teorii heliocentrycznej Kopernika powstawało w latach 1515 - 1530 i początkowo było przeznaczone tylko dla grona zaprzyjaźnionych naukowców. W całości wraz z listem dedykacyjnym dla papieża Pawła III opublikowano dzieło Kopernika w 1543 roku w Norymberdze. Początkowo De revolutionibus było ośmieszane i wyśmiewane. Neutralny na początku wobec dzieła Kopernika kościół z czasem uznał je za niebezpieczne i umieścił na liście ksiąg zakazanych w XVII wieku. Kopernik zmarł we Fromborku w maju 1543 roku.
