Ameryka Północna charakteryzuje się nierównomiernym rozmieszczeniem ludności. Jest to głównie związane z warunkami klimatycznymi, warunkami rzeźby i ukształtowania oraz poziomem rozwoju gospodarczego.
Najzimniejszymi obszarami kontynentu są północne tereny ciągnące się niemal od samej granicy USA i Kanady przez całe jej terytorium aż po Alaskę i Grenlandię. Z powodu surowego klimatu nie należy ono do najliczniej zasiedlonych miejsc Ameryki Północnej. Najniższe temperatury występują na Grenlandii, dlatego też jest ona praktycznie niezamieszkana ze względu na występowanie lodowców i lądolodów. Dodatkowym czynnikiem niesprzyjającym zasiedlaniu tej części kontynentu jest bariera w postaci gór, rozciągających się południkowo od Alaski. Tą barierą górska są Kordyliery.
Wraz z oddalaniem się od koła podbiegunowego klimat łagodnieje, jednak teren nie nadaje się w każdym miejscu do zamieszkania. Znaczną większość Alaski porasta roślinność tundry i wysokogórska. Aż po Jezioro Winnipeg ciągną się lasy tajgi. Dopiero mniej więcej od wkroczenia lasostepu i lasu mieszanego związanego ze strefa umiarkowanie chłodną zaczynają pojawiać się częściej osady ludzkie. Ludzie niechętnie osiedlają się na tych terenach, gdyż jest tu prawie nie możliwa uprawa wielu roślin dla celów spożywczych. Ponieważ brak tam pożywienia, a wycinka lasów pod ewentualna uprawę była by bezcelowa, obszary te nie posiadają zbyt wielu mieszkańców. Taki niesprzyjających dla życia pas rozpościera się od Alaski po Półwysep Labrador włącznie. Średnia gęstość ludności tych ziem to 1 mieszkaniec na 1 km2.
Gęstość zaludnienia znacznie wzrasta na terytorium Stanów Zjednoczonych, przy czy i tutaj wykazuje spore zróżnicowanie. Najmniej ludzi zamieszkuje tereny zachodnich wybrzeży Oceanu Spokojnego, chociaż znajdują się tam tak duże miasta, jak San Francisco oraz Los Angeles. Jednak generalnie można zauważyć pewną tendencję to zwiększania się koncentracji ludności z północnego zachodu ku południowemu wschodowi. Praktycznie bezludne są również i tutaj Kordyliery. Jedynie w najniższej partii gór oraz w ujściowych odcinkach rzek Fraser i Kolumbia znajdują się ośrodki koncentracji ludności, które stanowią miasta Vancouver i Portland.
Obszar Wielkich Równin oraz najbardziej wschodnie i najniższe stoki Kordylierów cechują się stosunkowo niewielkim zaludnieniem, chociaż zdecydowanie większym, aniżeli wcześniejsze tereny. Również tutaj znajduje się kilka większych miast, jak np. Denver, Phoenix, Salt Lake City i El Paso.
Taki rozkład ludności ma miejsce mniej więcej do okolic Wyżyny Meksykańskiej na południu oraz środkowego biegu rzeki Missouri i jej lewobrzeżnych dopływów. Wyżynę Meksykańską zamieszkuje liczna ludność. Najwięcej mieszkańców skupia się w mieście Meksyk oraz Guadalajara a także w wielu mniejszych miejscowościach znajdujących się pomiędzy Sierra Madre Wschodnim i Sierra Madre Zachodnim.
Zdecydowanie największym zagęszczeniem i największą liczbą mieszkańców odznaczają się niziny ciągnące się od Zatoki Meksykańskiej okolice Jeziora Górnego. Ze względu na dobre warunki klimatyczne, wysokie średnie miesięczne temperatury powietrza, poziome ukształtowanie terenu oraz dostęp do wody koncentracja ludności jest tu największa w stosunku do pozostałej części kontynentu Ameryki Północnej. Do największych miast, w których zamieszkuje ponad 3 mln ludzi należą:
- Chicago,
 - Nowy Jork,
 - Waszyngton,
 - Montreal,
 - Detroit.
 
Poza czynnikami klimatycznymi, ważną rolę w rozwoju tego regionu i zwiększenia koncentracji ludności odegrało bogactwo surowców naturalnych. Obszar od Jeziora Górnego po Półwysep Floryda rozpościera się wschodni region gospodarczy USA. Zlokalizowano to cały szereg różnej wielkości ośrodków przemysłowych, które spowodowały napływ ludności na te obszary, gdyż rozwój przemysłu wiązał się z możliwością podjęcia pracy. Spowodowało to powstanie na północno-wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych wielkoprzestrzennego układu sieci miast, zwanym megapolis. Ten największy na skalę światową układ metropolitalny został nazwany Megapolis i obejmuje następujące miasta:
- Boston,
 - Albany,
 - Hartford,
 - Nowy Jork,
 - Filadelfia,
 - Baltimore,
 - Waszyngton,
 - oraz szereg mniejszych miast.
 
To megapolis ciągnie się pasem o długości 850 km, zajmuje powierzchnię ponad 100 tysięcy km2 i koncentruje ponad 40 mln ludzi.
