Użytkowanie ziemi towarzyszy człowiekowi od początku jego egzystencji. Z czasem stawało się ono bardziej rozbudowane i unowocześniane. W Polsce (rok 2001) całkowita powierzchnia gruntów ornych wynosiła 1474 mln. ha, 45% powierzchni, użytki zielone- 22% powierzchni Polski, lasy- 28,8%, tereny zurbanizowane- 31%, sady- 0,9%, łąki i pastwiska- 13%, inne- 12,3%.
Rozkład użytków rolnych jest nierównomierny. Jest to wynikiem różnych czynników, np.: rodzaj i klasa gleby, ukształtowanie powierzchni, długość okresu wegetacyjnego. Największe skupienie użytków rolnych występuje w województwie Wielkopolskim, Mazowieckim i Podlaskim, najmniej w województwie Lubuskim , Opolskim (3%, .2%).
Trwałe użytki zielone występują w dolinach rzek i obniżeniach terenu, ale także na znacznych wysokościach n p m., o różnym nachyleniu stoków niedostępnych dla produkcji rolnej. Występowanie sadów wiąże się nie tylko z dogodnymi warunkami przyrodniczymi ale przede wszystkim z odpowiednimi warunkami klimatycznymi i dużą ilością promieniowanie słonecznego. Obok uwarunkowań przyrodniczych duże znaczenie mają także czynniki lokalne, tradycje sadownicze i struktura obszarowa gospodarstw. Sady zajmują 0,9% powierzchni Polski, najwięcej znajduje się ich w województwie Mazowieckim- 2,2% i Świętokrzyskim- 1,8%. Najmniej- Zachodniopomorskie, Lubuskie, Opolskie, Podlaskie, Pomorskie, Warmińsko- mazurskie- 0,2%.
Sadownictwo ma swoje największe tradycje na terenach:
- okolice Warszawy, Łodzi (Grójec, Skierniewice, Łowicz)
- okolice Płocka
- rejon Włocławka
- rejon Lublina, Sandomierz
- małopolska- Łącko, Beskidy.
Wykorzystanie rolnicze niektórych terenów jest niemożliwe z racji ich położenia, warunków klimatycznych, stosunków wodnych, wysokości, długości okresu wegetacyjnego.
Na terenach górskich ograniczenia są spowodowane wysokością n p m., znacznym nachyleniem stoków, długo zalegającą pokrywą śnieżną, nienajlepszymi glebami.
Podobnie na terenach pojeziernych ograniczenia są wywołane dużą ilością wód powierzchniowych, ukształtowaniem terenu- występowaniem utworów polodowcowych, Śląsk z racji występowania tu zanieczyszczonych gleb przemysłem i kopalniami oraz postępującą urbanizacją.
Grunty orne- najwięcej występuje w województwie Łódzkim- 55%, Mazowieckim- 49%. Najmniej w województwie Lubelskim- 29%, Podkarpackim- 36%.
Największe zagęszczenie łąk i pastwisk usytuowane jest w województwie Podlaskim- 20%, Małopolskim- 16,9% i Warmińsko- mazurskim- 16,3%.
Lasy zajmują 28,8 % ogólnej powierzchni Polski. Największa zasoby leśne występują w województwie Lubuskim- około 50% ogólnej powierzchni województwa, w Podkarpackim, Pomorskim, Zachodniopomorskim- około 36% powierzchni województwa. Najmniej w województwie: Mazowieckie, Kujawsko- pomorskie, Lubelskie - około 22% powierzchni województwa.
