Konfucjanizm jest to system filozoficzno-naukowy i światopoglądowy, któremu początek dał Konfucjusz. Był on chińskim myślicielem i filozofem, który żył w latach 551 - 479 p.n.e., w czasach społecznego, religijnego i politycznego kryzysu. Na ów kryzys Konfucjusz szukał lekarstwa.
W swoich poglądach myśliciel w centrum uwagi stawiał człowieka i jego moralność. Koncentrował się na jej doskonaleniu, gdyż, jak uważał, poprzez poprawę moralności możliwa jest komunikacja między ludźmi oraz sprawne rządzenie państwem. Głosił on zachowanie tradycyjnych wartości, które stanowiło pięć cnót: życzliwość, prawość, mądrość, przyzwoitość i lojalność. Uważał, iż idealne społeczeństwo może funkcjonować jedynie dzięki przestrzeganiu obowiązków przynależnych każdej grupie społecznej. Ten pogląd opierał na głoszonych przez siebie pięciu powinnościach: powinności syna wobec ojca, poddanego wobec władcy, żony wobec męża, młodszego brata wobec brata starszego oraz przyjaciół wobec siebie nawzajem. Uważał, iż wielką cnotą jest miłość synowska i że to od niej zależy, jakim się w przyszłości stanie człowiekiem.
Współcześnie Konfucjanizm obecny jest w wielu krajach Dalekiego Wschodu, zwłaszcza w Chinach.
