Wyżyna Kielecka powstała na przełomie paleozoiku oraz mezozoiku, spotykamy tutaj dwie krainy geograficzne, czyli Góry Świętokrzyskie oraz Wyżynę Sandomierską.

Góry Świętokrzyskie to bardzo stare góry, zostały wypiętrzone dawno temu, tworzą je skały odporne na niszczenie. Te najwyższe szczyty to: Łysica o wysokości 612m znajdująca się w paśmie Łysogór. Dalej sieć rzeczna regionu przedstawia się w układzie kratowym. Na terenie Gór Świętokrzyskich, dominują gleby bielicowe (tutaj na piaskach) oraz rędziny (bardzo żyzne gleby) natomiast w dolinach rzecznych spotykamy żyzne mady oraz gleby bagienne. Z kolei klimat jest surowy, krótszy okres wegetacji oraz niskie temperatury powietrza. Zaś szata roślinna jest niezwykle różnorodna, spotykamy tutaj : bory sosnowe, dalej bory bagienne, dalej lasy grabowe, dalej lasy jodłowe.

Rozwinięty przemysł: tzw. Staropolski Okręg Przemysłowy (zwany także Staszic) z licznymi cementowniami, przemysłem górniczym- złoża wapien, czyli Białe Zagłębie , a więc tereny dużego zagrożenia ekologicznego szkodliwymi przemysłowymi pyłami.

Lasy tutaj zajmują 34% powierzchni. Te większe kompleksy lasów to przede wszystkim Puszcza Świętokrzyska oraz Puszcza Jodłowa. Tutaj występuje również Świętokrzyski Park Narodowy , który swym zasięgiem obejmuje tzw. Łysogóry, także rezerwat wspaniałego okazu-modrzewia polskiego.

Wyżyna Sandomierska czyli kraina mająca równinną powierzchnię, także lessy a więc dobre ziemie, też cechy klimatyczne o wiele lepsze jak w Górach Świętokrzyskich, oraz mniejszą ilość opadów. Z kolei roślinność na glebie lessowej - charakteryzuje specyficzna odrębność, spotykamy tutaj drzewa: lipa, dalej jawor, dalej osika, czy sosna, natomiast brak jodły. Te dobre gleby zaważyły na tym że Wyżyna Sandomierska , to kraina rolnicza. Do tego dobrze rozwinięte są uprawy produktów rolnych , także sadownictwo.