MIASTO - to typ osiedla, który został historycznie ukształtowany, jego granice zostały wyznaczone przez istnienie określonej społeczności, która skoncentrowana jest na obszarze charakteryzującym się odrębną organizacją, uznaną i określoną prawnie, która wytwarza zespół trwałych urządzeń materialnych, o charakterystycznej fizjonomii, którą można uznać za wyróżniającą się z otoczenia typowego krajobrazu. W czasie różnych okresów historycznych, formacjach gospodarczych oraz regionach geograficznych, miasta różniły się pełnionymi funkcjami, wielkością oraz formą. Pierwsze miasta powstały w drugiej połowie VI tysiąclecia p.n.e. (na przykład: Sumer, Egipt, Indie czy Chiny). Z początkiem n.e. miasta pojawiły się w rejonie kultur prekolumbijskich. We wczesnym okresie średniowiecza osiedla typu miejskiego rozwijały się głównie przy dużych grodach. Duża rozbudowa miast rozpoczęła się w drugiej połowie XVIII wieku, a miało to związek z rewolucją przemysłową. Po I wojnie światowej rozpoczęto prace w kierunku regulowania procesów rozwojowych miast, wykorzystując do tego celu liczne naukowe dyscypliny.

Tak naprawdę istnieje bardzo wiele definicji określających miasto:

  • Norwegia - miastem nazywa się osiedle, które jest zamieszkane przez co najmniej 200 osób
  • Japonia - miastem nazywamy minimum 50 tysięczne osiedle, gdzie 60% domów jest w zwartej zabudowie oraz 60% mieszkańców żyje z pracy w innym sektorze niż rolnictwo
  • Polska - za miasto uważamy osiedle posiadające prawa miejskie z racji pełnionych funkcji

Rozwój ośrodków miejskich jest zależny od następujących funkcji:

    • Usługowych
    • Gospodarczych
    • Kulturalnych
    • Administracyjnych

Miasta w swej historii pełniły przeróżne funkcje:

  • Religijne
  • Obronne
  • Handlowe
  • Administracyjne
  • Transportowe
  • Przemysłowe
  • Usługowe
  • Naukowe
  • Uzdrowiskowe

Rozwój cywilizacyjny sprawił, że miasta zaczęły pełnić wiele różnych funkcji jednocześnie. Wzrosło przez to zapotrzebowanie na roboczą siłę, a jej głównym "dostawcą" była wieś. Nastąpił wobec tego rozwój miejskiego budownictwa w rejonach okolicznych wsi. Końcowym efektem tych przekształceń było utworzenie wielkich podmiejskich stref.

Podmiejskie strefy odznaczają się wiejsko-miejskim charakterem. Na ich terenie występują naprzemiennie tradycyjne sposoby użytkowania ziemi (charakterystyczne dla wsi) oraz intensywne, towarowe szklarniowe rolnictwo. Ludność zamieszkująca strefy podmiejskie przeważnie pracuje w pozarolniczych zawodach i muszą dojeżdżać do swojej pracy. Prowadzą oni typowo miejski styl życia czyli posiadają określone godziny swojej pracy, wyjeżdżają na urlopy, bywają w kinach, teatrach itp.

Największe miasta na świecie:

  • Meksyk
  • Nowy Jork
  • Seul
  • Sao Paolo
  • Bombaj
  • Los Angeles
  • Szanghaj
  • Kalkuta
  • Tokio
  • Buenos Aires
  • Dżakarta