Federacja Rosyjska rozciągająca się na ogromnym obszarze kontynentu azjatyckiego i europejskiego stanowi największe pod względem powierzchni państwo świata. Ta potęga wielkościowa nie przekłada się jednak na obecną pozycję gospodarczą Rosji. Źródeł problemów ekonomicznych, społecznych można dopatrywać się w zarówno w nieodległej przeszłości historycznej jak i w decyzjach politycznych podejmowanych współcześnie. Po części zaś odpowiedzialnością za kondycję kraju można byłoby obarczyć samych Rosjan, a właściwie ich mentalność. Wydarzenia ostatnich kilkudziesięciu lat rozgrywające się na terenie Związku Radzieckiego odcisnęły się piętnem na jego mieszkańcach. Polityka Moskwy, w której decyzje podejmowane były w sposób arbitralny, skupiała się głównie na zbrojeniach oraz rozwoju badań kosmicznych. Te gałęzie gospodarki mogły bowiem w sposób najbardziej efektywny udowodnić światu potęgę ZSRR. Nie szczędzono więc środków z budżetu państwa na realizację projektów lotów i badań kosmicznych. Ponadto zaangażowanie się w tzw. "zimną wojnę" związane było również z ogromnym wysiłkiem finansowym. Ówczesne władze komunistyczne przeznaczały ogromne sumy pieniędzy na produkcję broni, która stanowić miała manifestację potęgi Armii Czerwonej. Z drugiej strony natomiast w Związku Radzieckim brakowało surowców oraz różnorodnych produktów, które w celu zaspokojenia krajowego popytu, sprowadzane były z innych państw socjalistycznych, w tym także z Polski. W ten sposób Imperium funkcjonowało aż do roku 1991, kiedy to na skutek całej fali przemian doszło do jego rozpadu. Kraje związkowe, które do tej pory stanowiły zaplecze alimentacyjne i surowcowe, zaczęły dbać o własne interesy. Konieczność dostosowania się do wymogów gospodarki rynkowej okazała się dla Rosji poważnym problemem, który objawił się ostrym kryzysem gospodarczym. Jego przejawami w latach 90. były między innymi wyraźnym spadkiem produktu krajowego brutto. Zamykanie fabryk oraz innych zakładów, a także zwolnienia w Armii pociągnęły za sobą znaczny wzrost bezrobocia. Inflacja, nieznana do tej pory Rosjanom, przyniosła wyższe ceny produktów, spowodowała spadek siły nabywczej rubla. Poziom i jakość życia w Rosji wyraźnie zatem obniżył się. Mieszkańcy nie przyzwyczajeni do tak kiepskich warunków życia bardzo drastycznie odczuli dokonujące się przemiany. Zmianę ustroju najbardziej dotkliwie odczuli emeryci, renciści, a także rodziny wielodzietne. Pojawił się nawet problem niedożywienia czy wręcz głodu wśród niższych warstw społecznych. Zła kondycja finansowa społeczeństwa przyczyniła się do nasilenia patologii, takich jak kradzieże, napady, alkoholizm. Odrębnym problemem stało się ogromne rozwarstwienie społeczne. Najbardziej widoczne jest ono w dużych miastach, a szczególnie w Moskwie. Biedna część społeczeństwa, często pozostająca bez dachu nad głową egzystuje tam obok milionerów liczących się w światowym biznesie. Powstanie tak wielkich kontrastów spowodowane było faktem, że do najbogatszej klasy społecznej należą bardzo często ludzie współtworzący mafię. Kontroluje ona obecnie większość życia gospodarczego w Moskwie. Ma swoje wpływy w świecie polityki, administracji, kultury. Jej działalność sprawia, że niemożliwym staje się przeprowadzenie reform, które usprawniły by funkcjonowanie organów państwowych, ograniczyły biurokrację, umożliwiły poprawę warunków życia zwykłych Rosjan.
