1. Wiadomości ogólne

Francja, formalnie nazywana Republiką Francuską, franc.: Republique Francaise, jest państwem położonym w zachodniej części Europy, nad wodami Oceanu Atlantyckiego i Morza Śródziemnego. Francja to największe pod względem powierzchni ( zajmuje obszar około 547 026 km2) krajem kontynentu europejskiego na Zachodzie. Jest państwem granicznym ze wschodu z Belgią, Luksemburgiem, Niemcami, Szwajcarią, Włochami, z południa z Hiszpanią, Andorą a Monaco z zachodu, natomiast z północnego zachodu granice wyznaczane są przez wybrzeża Oceanu Atlantyckiego i Kanału La Manche.

  1. Ukształtowanie powierzchni Francji

Francja to kraj posiadający urozmaiconą rzeźbę terenu, zróżnicowany klimat i bogatą szatę roślinną. W części północno - zachodniej terytorium, na terenie Bretanii i częściowo Normandii, leżą stare góry powstałe w wyniku orogenezy hercyńskiej - Masyw Armorykański. Są one górami zrębowymi, które budują kwarcyty, gnejsy i granity, góry te osiągają wysokości 417 m. n.p.m.

W tym rejonie kraju, na wybrzeżu Kanału La Manche, można podziwiać skaliste wybrzeża o typie triasowym. Południowa i środkowa część kraju zajmowana jest przez rozległy Masyw Centralny. Obszar ten uległ sfałdowaniu w okresie karbonu. Ruchy górotwórcze w orogenezie alpejskiej powodowały podniesienie całego bloku masywu i wywołały jego popękanie. W tym czasie równocześnie powstały dwa rowy tektoniczne, które dziś zajęte są przez doliny rzek Allier i górnej Loary. Jednocześnie w wyniku spękania skorupy ziemskiej nastąpił początek ożywionej działalności wulkanicznej, trwającej do epoki czwartorzędu. Utworzyły się w wyniku tego stożki wulkaniczne, w pełnej swej okazałości do dziś zachowane. Rzeźba terenu Francji jest na przeważającej części terenu płaska lub lekko pofałdowana o łagodnie zaokrąglonych formach. Centralny fragment masywu zajęty jest przez zapadliska tektoniczne oraz rozlegle obszary powulkaniczne. Najwyższymi szczytami tego terenu są Cantal ( o wysokości 1860 m. n.p.m.) i Puy de Sancy ( o wysokości 1886 m. n.p.m.). Ich geneza jest związana ściśle z działalnością wulkaniczną gdyż tworzą je w całości stożki wygasłych wulkanów. W zachodnim kierunku od Clermont - Ferrand ciągnie się kraina o nazwie Chatne des Puys, gdzie w idealnym stanie uchowało się około 60 stożków wygasłych wulkanów. Terytorium całego masywu zajmuje około 100 tys. km2 i równe jest niemal 1/6 całkowitego terytorium Francji. Charakterystyczna cecha tego regionu to występowanie umiarkowanego i ciepłego klimatu, na południu odmiany śródziemnomorskiej klimatu.

Między Masywem Armorykańskim, Masywem Centralnym, Ardenami, Wogezami i wybrzeżem Kanału La Manche ciągnie się obniżenie o nazwie Basen Paryski o ogromnej powierzchni. Dla terytorium Basenu Paryskiego charakterystycznym są rozległe przestrzenie o monotonnym, płaskim ukształtowaniu terenu, pokrytym zwartymi zespołami leśnymi. Dzięki Brami Poitou i Aunis, Basen Paryski posiada drożne połączenie z położonym w części południowo - zachodniej Basenem Akwitańskim.

We wschodniej części Francji od Basenu Paryskiego znajdują się dwa najbardziej znane masywy górskie: Ardeny i Wogezy. Do terytorium Francji należy tylko mała, zachodnia część Ardenów, w których średnia wysokość wynosi od 400 do 500 m. n.p.m. Znacznie większymi wysokościami charakteryzują się szczyty Wogezów, których najwyższym szczytem jest Grand Ballon o wysokości 1423 m. n.p.m.

Na południowo - wschodnich terenach Francji rozpościera się pasmo gór - Alpy Zachodnie, zbudowane ze skał krystalicznych przykrytych pokrywą osadową. Francuskie Alpy podzielone są na 2 zasadnicze łańcuchy górskie: Alpy Północne i Alpy Południowe. Alpy Północne podzielone są również na wiele mniejszych części: Alpy Delfinackie, Graickie, Sabaudzkie, zaś na terytorium Alp Południowych możemy wyróżnić poniższe łańcuchy górskie: Alpy Kotyjskie, Nadmorskie, Prowansalskie. W Alpach Północnych góruje najwyższy szczyt kontynentu europejskiego, Mont Blanc, o wysokości 4807 m. n.p.m.

Na północnym zachodzie z pasmem górskim Alp sąsiaduje inny masyw górski - są to zbudowane z wapienia góry Jura, których najwyższym szczytem jest sławny Cręt de la Neige, osiągający wysokość 1723 m. n.p.m. W części południowo - zachodniej, na granicy z Hiszpanią, rozciąga się masyw górski Pirenejów.

  1. Sieć rzeczna Francji

Francja posiada bardzo dobrze rozwiniętą sieć rzeczną, rzeki francuskie leżą w zlewiskach Oceanu Atlantyckiego jak również Morza Śródziemnego. Są bardzo ważnymi szlakami komunikacyjnymi, dzięki gęstej sieci kanałów i śluz. Najdłuższymi rzekami Francji są: Loara - o długości 1020 km, Sekwana - o długości 776 km, Garonna - o długości 650 km, Rodan - o długości 812 km w granicy kraju.

  1. Warunki klimatyczne Francji

Większość obszarów Francji znajduje się w zasięgu klimatu umiarkowanego, charakteryzującego się występowaniem łagodnych zim (za wyjątkiem terenów górzystych i Alzacji). Wartość średniej rocznej temperatury najcieplejszego miesiąca, w lipcu, zanotowana w Paryżu, oscyluje wokół 14 - 24 stopni C, najchłodniejszego zaś, w styczniu, wokół 1 do 6 stopni C.

Północno - zachodnia część państwa znajduje się pod wpływami Oceanu Atlantyckiego, co widać w dużej wilgotności powietrza, dużej ilości opadów oraz w występowaniu długookresowych, często porywistych wiatrów, dmących z zachodnich obszarów.

Północno - wschodnia część Francji, zwłaszcza Alzacja, znajduje się pod panowaniem klimatu kontynentalnego z ciepłymi latami, zimami na tyle chłodnymi, by śnieg mógł zalegać tutaj czasami nawet całymi tygodniami. Najbardziej wilgotnym okresem, z częstymi burzami, jest ten, przypadający na terytorium Alzacji w czerwcu i lipcu.

Pomiędzy Bretanią a Alzacją ciągnie się równinny Basen Paryski, na który znacznie oddziałują klimaty obu tych regionów. Choć ich cechą charakterystyczna jest najniższa roczna suma opadów ( wynosząca około 575 mm), pora deszczowa jest zmienna, co znaczy, że zmoknąć łatwo można nie tylko we wiosnę czy jesień, ale również w czasie letniego oberwania chmury.

Południowe, nadbrzeżne tereny równin znajdują się prawie całkowicie pod działaniem klimatu śródziemnomorskiego, który obejmuje południowe tereny Alp, Masywu Centralnego i wschodnich Pirenejów. Amatorom ciepłych pór letnich i chłodnych zimowych należy polecić południe Francji, gdzie przymrozki są rzadkością, wiosną i jesienią deszczowe ulewy są bardzo gwałtowne, ale krótkotrwałe, w lecie zazwyczaj notujemy okresy suszy. W południowych obszarach, w dolinie Rodanu, w czasie 100 dni w roku dmą chłodne wiatry o regionalnej nazwie - mistrale. Najbardziej dokuczliwymi są wiosną - prawdopodobnie źle oddziałują na ludzką psychikę, u niektórych wywołują nawet zaburzenia i choroby psychiczne.

  1. Rejon Alp Francuskich

Alpy Francuskie to rejon obfitujący w dziesiątki dużych, średnich i małych miast i miasteczek doskonale nadających się i wyposażonych do przyjmowania turystów zarówno w zimie jak i pozostałych porach roku. Nowocześnie wyposażone hotele i schroniska umiejętnie wkomponowane w przepiękny górski krajobraz jak również atrakcyjna oferta wypoczynkowa czynią z Alp najczęściej odwiedzanych regionów świata są przez miliony turystów z Francji jak i zagranicy. Każdy może znaleźć tam coś dla siebie. Systemy wyciągów i kolejek dostępne są całorocznie w połączeniach z idealnie przygotowanymi, wyposażonymi i urozmaiconymi trasami narciarskimi są coraz bardziej atrakcyjnymi dla setek tysięcy amatorów białego szaleństwa. Przepiękne pejzaże i krajobrazy oraz zapierające dech w piersiach widoki, bogata flora przywołują tu tych, którzy kochają się w górskiej wspinaczce, spacerowaniu, jeździe na rowerach, spływach na rzekach górskich, lotach na lotniach i paralotniach, itp.