Podstawowe pojęcia:

  • Wilgotnością powietrza nazywamy ilość zawartej pary wodnej w objętości powietrza badanego.
  • Wilgotnością bezwzględną nazywamy ilość zawartej paty wodnej w jednostce objętościowej powietrza wyrażonej w g/m3.
  • Wilgotnością względną nazywamy wyrażony w postaci procentów % stosunek określonej ilości pary, nasycającej powietrze przy określonej temperaturze powietrza. Najwięcej pary wodnej spotykamy nad obszarami mórz, oceanów i innych zbiorników wodnych oraz w strefie równikowej Mniejsze ilości spotykamy nad powierzchnią gruntu czy powyżej górnej granicy szaty roślinnej a najmniej w strefie zwrotnikowej. Obserwujemy zależność zmniejszania się zawartości pary wodnej w powietrzu wraz z oddalaniem się od zbiornika wodnego.
  • Punktem rosy nazywamy temperaturę, w której powietrze zostaje całkowicie nasycone para wodną oraz następuje całkowita jej kondensacja w tym powietrzu.
  • Opadem nazywamy spadek produktów kondensacji pary wodnej na powierzchnię ziemi pod wpływem siły grawitacji. Wyróżniamy opady pionowe: deszczu, śniegu, gradu oraz opady poziome czyli osady: szronu, rosy, szadzi i gołoledzi.
  • Rozkład opadu na ziemi przedstawia się następująco:

1. najwięcej opadów: w strefie równikowej Ameryki Południowej, Afryce, archipelagu Malajskim, w obszarze wschodniego Madagaskaru, południowo - wschodniej Azji, na wschodnim wybrzeżu Ameryki Północnej i na terenach górskich.

2. Najmniej opadów spotyka się na obszarach okołobiegunowych, na obszarze pustyń wewnątrzkontynentalnych, m.in.: na Saharze, Gobi, Nami, na pustyniach australijskich i na obszarze Andów - pustyni Atakami. Ta ostatnia niska suma opadów jest wywołana działalnością zimnego prądu peruwiańskiego, przynoszącego suszę. Mało opadów notuje się również w cieniu opadowym gór Tybetu oraz w Górach Skalistych Ameryki Północnej.

  • Roczna suma opadów na ziemi jest 850 mm, największe sumy spotyka się w strefie równikowej - 3000 mm a w Himalajach nawet 20 000mm. Najmniejszą suma opadów, zanotowana jest ta wynosząca 250 mm rocznie na obszarze Sahary.
  • Taki rozkład opadów zmienia się wraz z:

1. wysokością nad poziomem morza

2. ukształtowaniem powierzchni

3. odległością od mórz i oceanów

4. szerokością geograficzną

  • Inwersją opadów nazywamy zjawisko występujące w górach wysokich, polegające na wzroście sumy opadów jedynie do pewnej wysokości nad poziomem morza, potem zaczynają one ustawicznie maleć. Brak tam dostatecznie wysokiej temperatury oraz notuje się brak dostatecznej wilgotności.
  • Cieniem opadowym nazywamy zjawisko na pewnym obszarze, na którym spotykamy jedynie niskie sumy opadów, gdyż te obszary są chronione od deszczy przez otaczające je pasma górskie.
  • Przyczynami powstawania pustyń mogą być:
  1. występowanie obszaru w cieniu opadowym - wilgotne powietrze jest za ciężkie i nie ma możliwości pokonania bariery górskiej lub jest zbyt daleko oddalony od zbiornika wodnego. Tak jest na pustyni Gobi.
  2. oddziaływanie chłodnych prądów morskich - brak wilgoci poprzez chłodne powietrze. Tak dzieje się na pustyni Atakami.
  3. działalność zimnych mas powietrza, które opadając pobierają ciepło i wilgoć z atmosfery tworząc stały ośrodek wyżowy. Przykładem jest Sahara, gdzie wiejące wiatry z wyżu do niżu nie pozwalają na przepływ w te rejony wilgotnego powietrza oceanicznego.