Wyróżnia się dwa rodzaje działalności morza: niszczącą i budującą. Przejawiają się one przede wszystkim w wyglądzie wybrzeży morskich.
Wyróżnia się dwa rodzajów wybrzeży:
- wybrzeża wysokie - są to wybrzeża powstałe w wyniku niszczącej działalności morza. Charakteryzują je duże wysokości n. p. m. i głębokie dna. Działająca na nie fala przyboju powoduje podcinanie brzegu i obrywanie podciętego stoku. W jej wyniku dochodzi do tworzenia się stromych ścian, zwanych klifem. Klif, dalej atakowany przez morze, stopniowo się cofa. U jego podnóża, z obrywającego się materiału skalnego, powstaje platforma brzegowa, tzw. abrazyjna. Wybrzeża wysokie tworzą się zazwyczaj na skutek zalania obszarów wyżynnych lub górskich przez morze. Dzieli się je na:
- wybrzeża dalmatyńskie - powstałe w wyniku zalania równoległych do wybrzeża pasm górskich (np. wybrzeża Chorwacji);
- wybrzeża riasowe - powstałe na skutek zalania prostopadłych do wybrzeża pasm górskich (np. wybrzeża Irlandii);
- wybrzeża fiordowe, tzw. fiordy, czyli zalane przez morze doliny polodowcowe (np. wybrzeża Norwegii);
- wybrzeża szkierowe, tzw. szkiery, czyli zalane przez wody morskie, wygładzone przez lodowiec, wysepki (np. wybrzeża Norwegii);
- wybrzeża klifowe - powstałe w wyniku niszczenia przez morze obszarów wyżynnych;
- wybrzeża limanowe - powstałe w wyniku odcięcia lejkowatego ujścia rzeki mierzeją (np. wybrzeże Morza Czarnego).
- Wybrzeża niskie - tworzą je plaże. Na nich zaznacza się zazwyczaj budująca działalność morza, gdyż fale morskie stopniowo nanoszą drobny materiał na płaski brzeg, tym samym go nadbudowując. Działalność niszcząca jest widoczna podczas sztormów, kiedy to fale morskie mogą zabrać więcej materiału niż go przyniosły. Przykładami wybrzeży niskich są:
- wybrzeża mierzejowe - powstają, kiedy linia brzegowa jest niewyrównana, a niesiony przez wodę materiał przesuwa się wzdłuż brzegu, aż w końcu osadza się w postaci półwyspu - mierzei stopniowo zamykającej zatokę. Częściowo odcięta mierzeją od morza zatoka staje się zalewem, a zamknięta całkowicie - jeziorem.
- wybrzeża lagunowe - powstają w płytkich zatokach, w wyniku wynurzenia się podwodnych wałów plażowych, tworzących tzw. lido, które odcina część zatoki od morza. Taka zatoka nazywa się wówczas laguną.
Działalność wody morskiej w strefie brzegowej powoduje również formowanie się i transport osadów akumulowanych następnie na dnie morza. Gromadzące się w strefie przybrzeżnej osady denne składają się ze skał okruchowych, cząstek pochodzenia organicznego oraz osadów wytrąconych z wody morskiej. Powstają z nich: wapienie, margle, zlepieńce, piaskowce, mułowce, gipsy, dolomity oraz sole.
Osady gromadzą się nie tylko w strefie brzegowej, ale także w głębinach morskich. Tam osadami są przede wszystkim iły i muły, które powstają się z materiału pochodzącego z niszczenia lądu oraz pyłów wulkanicznych i szczątków organizmów.
