Łotwa jako państwo zaistniało na mapie politycznej świata w 1918 roku. Swoja niepodległością nie mogło cieszyć się długo. Już w 1940 roku w wyniku roszczeń ZSRR i sfałszowania referendum została Łotwa włączona do tego państwa razem z innymi krajami nadbałtyckimi. Kraj odzyskał niepodległość w 1991 roku w wyniku rozpadu ZSRR. Kraj podzielony jest na cztery jednostki administracyjne. Są to: Kurzeme (Kurlandia), Zemgale (Semigalia), Widzeme (Liwlandia) i Latgale (Łatgalia). Miastem stołecznym jest Ryga. Państwo znajduje się we wschodniej Europie nad brzegiem Morza Bałtyckiego z którym styka się na długości 531 kilometrów. Łotwa rozciąga się równoleżnikowo na długości 450 kilometrów a południkowo przez 210 kilometrów. Łączna powierzchnia to przeszło 60,2 tysiąca kilometrów kwadratowych. Łotwa graniczy z czterema państwami: Estonia (339 km), Białoruś (141 km), Rosja (217 km) i Litwa (453 km).
Krajobraz Łotwy to krajobraz polodowcowy, młodoglacjalny. Na terenie znajdują się liczne wały moren a jedna z nich stanowi najwyższy szczyt Łotwy. Znajduje się on na Wyżynie Środkowowidzemskiej i nosi nazwę Gaizinkalns. Jego wysokość to 311 metrów nad poziomem morza. Zachodnia część kraju to obszar Pojezierza Inflandzkiego, we wschodniej znajdują się wysoczyzny: Widzewska, Latgarska. W części nadmorskiej kraj jest nizinny z licznymi wydmami. Gleby są słabe, polodowcowe, głównie darniowo-bielicowe i bagienne. Klimat Łotwy to klimat przejściowy między umiarkowanym ciepłym morskim a kontynentalnym. Średnie temperatury lipca wynoszą około 20 stopni Celsjusza. Zimą jest to między -5 a -10 stopni Celsjusza. Dominującym kierunkiem wiatru jest kierunek północno-wschodni. Ocieplenie po zimie przychodzi do Łotwy stopniowo w wyniku częstego napływu zimnych mas powietrza polarnego. Wiosna trwa około 2 miesięcy. Już w maju zaznacza się wpływ kontynentalizmu znad Azji. Robi się wówczas ciepło i sucho. Początek lata jest chłodny i wilgotny a ocieplenie przychodzi w sierpniu razem z bezchmurną pogodą. Opady mogą być okresowo znaczne szczególnie w strefie wybrzeża w okolicy Zatoki Ryskiej i Kurlandii. Na dużej części kraju znad morza nawiewane jest powietrze o cechach morskich.
Fauna i flora Łotwy jest typowa dla tej szerokości geograficznej. Dominującą formacja jest las mieszany strefy umiarkowanej, który zajmuje około 40% powierzchni kraju. Łotwa to także obszary bagienne. Największy obszar bagienny to okolice Dyneburga gdzie zajmuje przeszło 190 km. kwadratowych. Duży ich udział jest także na Równinie Ryskiej. Najdłuższą rzeką Łotwy jest Dźwina o długości 1200 kilometrów z czego na jej terytorium jest to 367 kilometrów. Dodatkowo na jej powierzchni występuje przeszło 3000 jezior z których największymi są: Łubań i Raźno, a Ruszona odznacza się największą głębokością.
Na 60 tysiącach kilometrów kwadratowych terytorium Łotwy żyje około 2,4 miliona osób. Daje to gęstość zaludnienia na poziomie 37 osób na kilometr kwadratowy. Z tych przeszło 2 milionów 58% to ludność łotewska, następne 33,8% to Rosjanie. Oprócz tych dwóch narodowości na terytorium kraju zamieszkują: Białorusini 4,5% oraz Polacy 2,3%. Językiem urzędowym jest łotewski. Waluta Łotwy jest łat dzielący się na sto sentimów. Dominującym wyznaniem jest luteranizm, później katolicy i prawosławni.
Rozwój gospodarczy Łotwy przyspieszył znacząco po odzyskaniu niepodległości. Dawniej kraj ten był krajem rolniczym. Dziś rozwój przebiega w obu kierunkach. PKB na jednego mieszkańca rośnie a w 2003 roku wynosiło około 3000 dolarów. Na Łotwie produkuje się takie wyroby jak: silniki diesla, samochody, pociągi elektryczne, motorowery, urządzenia telekomunikacyjne, wyroby elektroniczne, maszyny rolnicze oraz AGD. Łotwa nie ma znaczących zasobów złóż mineralnych a do istotnych należą: torf, glina, gips, wapień i żwiry. Duże znaczenie ma torf. Znajduje się on na 10% powierzchni i jest wykorzystywany jako paliwo. Podstawę energetyki zawodowej stanowią elektrownie na paliwo stałe i energetyka wodna na rzece Dźwinie. Gospodarka Łotwy eksportuje takie produkty jak: drewno, tekstylia, produkty elektromaszynowe, produkty rolno-spożywcze, oraz wyroby metalowe. Importowane są głównie ropa naftowa, gaz ziemny i niektóre metale. Rolnictwo Łotwy odbywa się często na osuszonych terenach bagiennych. Uprawia się głównie buraki cukrowe, ziemniaki, pszenicę, len, owies, żyto. Ze zwierząt hoduje się głównie bydło mleczne, zwierzęta futerkowe, trzodę chlewną i prowadzi liczne pasieki. W przemyśle zatrudnionych jest 40% ludności czynnej zawodowo, w usługach ponad 40% a w rolnictwie około 15%. W ostatnich latach wzrasta liczba odwiedzających Łotwę w celach turystycznych. Największa ich liczba odwiedza wybrzeże Bałtyku i dwa porty Rygę i Windawę.
