Miasto Przeworsk jest stolicą powiatu przeworskiego, stanowiącego północno- wschodnią część województwa podkarpackiego. Powiat ma powierzchnię równą 698km2, a zamieszkuje go 79 tysięcy osób. Gęstość zaludnienia powiatu na poziomie 113 osób/ km2 jest nieco niższa od średniej dla całego kraju. W skład powiatu wchodzi 9 gmin, w tym 3 miejskie (Przeworsk, Kańczuga, Sieniawa) oraz 6 wiejskich (Adamówka, Zarzecze, Gać, Jawornik Polski, Tryńcza). Przeworsk stanowi powiat o niskim stopniu urbanizacji- jedynie 26,9% jego mieszkańców skupia się w miastach.

Ciekawa jest charakterystyka przyrodnicza regionu. Odwadniany jest on pośrednio do Wisły, a rzekami płynącymi przez teren powiatu są: Mleczka (wpadająca do Wisłoka) oraz Markowianka i Mleczka Zarzeczna (dopływy Mleczki).

Rzeźba terenu przemodelowana została w czasie plejstocenu. Obszar podlegał bowiem oddziaływaniu lądolodu, którego śladami działalności są do dziś: dolina fluwioglacjalna, moreny czołowe, pradolina, osady fluwioglacjalne. Wspomniana dolina fluwioglacjalna jest fragmentem większej jednostki fizycznogeograficznej- Niziny Sandomierskiej. Odznacza się ona bardzo monotonną, nieurozmaiconą rzeźbą. Występująca w omawianym obszarze Pradolina Podkarpacka w kierunku wschodnim przechodzi w Dolinę Dolnego Sanu i jak każda pradolina uformowana została z wód wypływających spod mas lodowych. Wały morenowe rozmieszczone są równoleżnikowo, a ich maksymalny południowy zasięg wyznaczony jest przez Próg Karpacki. Po ustąpieniu zlodowacenia rzeźba kształtowana była i nadal jest między innymi przez procesy erozji rzecznej. Mleczka i jej dopływy przecinają wzniesienia Pogórza Karpackiego dzięki czemu krajobraz odznacza się bardziej żywym charakterem.

Warunki klimatyczne panujące w powiecie sprzyjają prowadzeniu działalności rolnej oraz rozwojowi turystyki. Mimo niestałości klimatycznej wynikającej z wędrówki powietrza o cechach kontynentalnych i oceanicznych panują tu doskonałe warunki pod względem nasłonecznienia. Wartości temperatur oraz wielkości opadów atmosferycznych nie odbiegają znacząco od średnich krajowych wartości. Jako że jest to obszar podgórski, zatem zmienność pogody jest znaczna, co należy brać pod uwagę na przykład planując prace polowe.

Warto zwrócić uwagę na szatę roślinną omawianego obszaru. Nadleśnictwa Kańczuga oraz Sieniawa obejmują lasy, których skład gatunkowy jest bardzo bogaty; występują jodły, buki, brzozy, graby, dęby. Jest to niezwykle cenne, zważywszy że coraz większe połacie lasów karpackich zastępowane są poprzez monokultury świerkowe. W jednej ze wsi powiatu utworzono rezerwat w celu ochrony rzadko spotykanego, cennego gatunku- kłokoczki południowej. Spośród innych cennych florystycznie elementów na uwagę zasługuje skupisko modrzewia europejskiego, które porasta bardzo rozległy obszar w miejscowości Zalesie (kilkaset hektarów powierzchni). Do osobliwości rejonu przeworskiego należą nieczęsto występujące w naszej strefie klimatycznej platany. Godne zauważenia są też stare (300 letnie) lipy, a także o 100 lat młodsze dęby. W parkach nasadzone niegdyś zostały egzotyczne rośliny, które do dziś stanowią dużą atrakcję botaniczną. Są nimi: heracleum kaukaski, oman stepowy, pięciornik olbrzymi, tamariks. Dobrze prosperujące niegdyś posiadłości dworskie otoczone były zespołami parkowo- ogrodowymi. Zawieruchy dziejowe sprawiły, że wiele dworów popadło w ruinę, ale towarzyszące im drzewa mają się dobrze. Szczególnie cenne są stare okazy drzew w dawnych zespołach dworskich na terenie Siennowa, Tryńczy, Łopuszki Wielkiej i Małej, Lipnika, Sieteszy, Zarezcza i Urzejowic.

Omawiany obszar stanowił niegdyś część potężnej puszczy nadwiślańskiej. Na drodze przekształceń dokonywanych przez człowieka puszcza ta została niemal w zupełności wykarczowana. Jej pozostałością jest obecnie gaj o nazwie "Dębrzyna". Prawdopodobnie w czasach prasłowiańskich stanowił on miejsce pochówku, co pozwoliło mu przetrwać do chwili obecnej, uznawany był bowiem za miejsce święte, nienaruszalne.

Nad rzekami powiatu występuje roślinność typowa dla terenów wilgotnych, okresowo podmokłych, spotyka się zatem: wierzby, olchy, osiki, topole. Na obszarach trawiastych pomiędzy Nowosielcami oraz Białobokami rosną okazy goździków storczykowatych oraz rosiczki. W innym miejscu z kolei (w pobliżu miejscowości Chałupki) warto zwrócić uwagę na rzadko spotykane u nas gatunki roślin, takie jak: pełnik europejski, goryczka wąskolistna, a także kosaciec syberyjski. Oprócz wymienionych roślin w okolicy Przeworska występuje również roślinność bagienna (obszary podmokłe w pobliżu miejscowości Gniewczyna Trynieckia i Wólka Małkowa) oraz lasy sosnowe rosnące na podłożu piaszczystym (Gorzyce, Wólka Ogryzkowa, Gniewczyna Tryniecka).

Różnorodności florystycznej dorównuje bogactwo świata zwierzęcego. Niegdyś obszary te zamieszkiwane były przez potężne niedźwiedzie, borsuki i tury. Wraz z wytrzebieniem lasów skład gatunkowy zwierząt znacznie się zmienił. W lasach, które dziś porastają powiat przeworski dominują zające, jelenie, sarny. Spotykane są również wilki oraz dziki, które czasem powodują wiele szkód gospodarczych. Spośród ptactwa leśnego na uwagę zasługują: skowronki, jaskółki, słowiki, dzięcioły zielone i pstre, dzierzby, kosy, zięby, wilgi, muchołówki, pokrzywki, pliszki, drozdy, szpaki, dzierlatki, sikorki, gile, czyżyki, świergotki polne, kwiczoły, kowaliki, kukułki, kuropatwy, przepiórki, derkacze, sojki, turkawki, czajki oraz szczygły.

Rzeki powiatu przeworskiego są zasobne w wiele gatunków ryb. Z tego względu wędkowanie cieszy się dużą popularnością. Popularnych gatunkami żyjącymi w Mleczce, Wisłoku, Sanie oraz pomniejszych rzekach są: okonie, sandacze, sumy, świnki, szczupaki, karpie, karasie, leszcze, brzany, płocie oraz węgorze.

Dopełnieniem bogactwa faunistycznego omawianego obszaru są liczne owady, a szczególnie piękne motyle spotykane przede wszystkim nad wodami, na pograniczu lasów oraz na łąkach. Niektóre z nich nie wyróżniają się wyglądem, inne natomiast mają piękne ubarwienie. Na uwagę zasługują chociażby: paź królowej, latolistek, rusałka - pawik, żałobnik, admirał, wierzbowiec, pokrzywnik, rusałka- ceik, szafraniec, mieniak - łącznik, osetnik, ikar.

Bogactwo przyrodnicze powiatu przeworskiego dopełniają złoża naturalne. Należą do nich: gips, alabaster, piaskowiec, glina, torf, piasek rzeczny, węgiel kamienny oraz ruda darniowa. Niewielki jest natomiast stopień wykorzystania powyższych surowców. W przypadku węgla kamiennego, którego pokłady znajdują się w pobliżu Łopuszki Wielkiej, Manasterza i Widaczowa wydobycie jest nieopłacalne ze względu na niewielką miąższość pokładów i ogólnie niską zasobność złóż. Podobnie jest w przypadku pokładów torfu w okolicach Mikulic i Gorzyc; nie udało się nawet dokładnie zbadać wielkości i charakteru tych złóż. Nie wykorzystuje się także rudy darniowej. Zawiera ona żelazo, jednak ze względu na niewielki jego udział w całej rudzie pozyskiwanie tego metalu jest zupełnie nieopłacalne.

Spośród tych surowców, których eksploatacja jest obecnie prowadzona bądź była w przeszłości znajduje się gips i alabaster, którego złoża zlokalizowane są w pobliżu Łopuszki Wielkiej. Wydobycie rozpoczęło się tam w czasie międzywojnia. Czynne współcześnie kamieniołomy piaskowca znajdują się w Manasterzu, Hucisku Jawornickim oraz Hadlach Szklarskich. Materiał ten wykorzystywany jest w budownictwie, głównie drogowym. Zastosowanie w przemyśle budowlanym ma również glina. Wyrabia się z niej między innymi cegły i jest ona obecnie pozyskiwania w powiecie przeworskim.

Piasek rzeczny - Wisłok, San , doskonały do wyrobów betonowych, kręgów i dachówki.