Metan- cząsteczka tej substancji ma kształt tetraedru (czworościan foremny). Rozmieszczenie atomów wygląda następująco: atomy wodoru są ulokowane w narożach czworościanu, zaś w jego centrum znajduje się jeden atom węgla. W cząsteczce metanu występuje wiązanie C-H o długości 109 pm. Kąt pomiędzy atomami ma wartość 1090 28'. Metan występuje w stanie gazowym, nie ma określonej barwy, zapachu. Wykazuje nierozpuszczalność w wodzie. Jest to gaz palny. Metan po aktywacji może ulegać reakcji podstawiania, najczęściej chlorem (chlorowanie). Nie posiada właściwości odbarwiających roztwór KNO4 oraz Br2(aq). Wchodzi w skład następujących gazów naturalnych: błotny, ziemny, kopalniany, biogazu. Metan może być wykorzystywany jako gazowe ekonomiczne paliwo oraz jako znakomity surowiec w branży petrochemicznej. Mieszanina metanu oraz powietrza w stosunku objętościowym 1:10 tworzy substancje o własnościach wybuchowych (mieszanka piorunująca).

Etylen- atomy wchodzące w skład cząsteczki etylenu leżą w tej samej płaszczyźnie. Kąt występujący pomiędzy wiązaniami C-C-H oraz H-C-H ma wartość 120o. Wiązanie podwójne C=C ma długość równą 134pm, zaś wiązanie C-H 110pm. Etylen to gaz bezbarwny oraz nierozpuszczalny w wodzie. Wykazuje bardzo dużą reaktywność. Jest w stanie odbarwić natychmiast wodę bromową. Tajemnica znacznej reaktywności tego związku tkwi we wiązaniu podwójnym C=C. Etylen jest substancja palną, może reagować z silnymi utleniaczami- KMnO4 oraz Br2(aq). Reaguje także z chlorowcami takimi jak: Br2 oraz Cl2. W wyniku tych reakcji otrzymujemy dichloroalkan oraz dibromoalkan. W reakcji z HBr oraz HCl daje chloroalkan oraz bromoalkan. Jest w stanie reagować z H2O z zastosowaniem H+. W wyniku tej reakcji uzyskujemy alkohol. Etylen może ulec reakcji uwodornienia, tylko w obecności katalizatora niklowego oraz palladowego. Powstaje wówczas alkan. Chętnie wchodzi w reakcję polimeryzacji przy odpowiedniej temperaturze i warunkach. Ma miejsce wówczas reakcja pomiędzy poszczególnymi cząsteczkami etylenu. Tworzą w ten sposób bardzo długie łańcuchy węglowe zawierającymi wyłącznie wiązania pojedyncze. Etylen jest wykorzystywany w procesie otrzymywania polietylenu, kopolimerów, tlenku etylenu, chloropochodnych, etylobenzenu oraz etanolu, jak także innych związków organicznych powszechnie stosowanych. Etylen to podstawowy surowiec branży petrochemicznej.

Acetylen- to bezbarwny gaz. Jest trochę lżejszy od powietrza. Charakteryzuje się zapachem. Istotną cechą tej substancji jest wybuchowy proces rozkładu w wyniku sprężenia do ciśnienia wyższego aniżeli 1,5MPa. Wykazuje doskonała rozpuszczalność w acetonie. Może ulec reakcji spalania. Reakcje, którym może ulegać acetylen:

-addycja bromu oraz addycja chlorowodoru- powstaje chloroeten lub bromoeten;

-addycja wody w obecności HgSO4 oraz H2SO4- w wyniku tej reakcji powstaje aldehyd octowy;

-uwodornienie, w obecności odpowiedniego katalizatora, do etylenu, a następnie do etanu;

- polimeryzacja.

Acetylen może być stosowany w technice i innych dziedzinach naukowych jako dobry środek oświetlający.

Naftalen (C10H8)- w skład cząsteczki tej substancji wchodzą dwa pierścienie sześcioczłonowe, które mają jeden wspólny bok, czyli 2 wspólne atomy węgla. W skład cząsteczki naftalenu wchodzi 10 elektronów walencyjnych, które nie uczestniczą w wiązaniach pojedynczych. Naftalen jest pozyskiwany ze smoły węglowej. Substancja ta morze być wykorzystywana do syntezy substancji wybuchowych, garbników oraz żywic.

Gaz ziemny- to mieszanka lekkich alkanów, których podstawowym składnikiem jest metan (50-98%). Gaz ziemny występuje wraz ze złożami ropy naftowej, a także jest wydobywany wspólnie z nią. Surowiec ten występuje w złożu pod bardzo wysokim ciśnieniem. Gaz ziemny zaraz po wydobyciu ze złoża musi być oczyszczony z siarkowodoru. Gaz w takiej postaci może być wykorzystany do różnorakich syntez chemicznych. Gaz ziemny po oczyszczeniu zawiera 90% metanu oraz etanu. Wykorzystywany jest w przemyśle chemicznym, ewentualnie jako opał. Wydzielony z gazu ziemnego propan oraz butan tworzą gaz płynny, który jest używany w celu zasilania kuchenek gazowych.

Ropa naftowa- to mieszanka węglowodorów ciekłych, ale także pewnej ilości związków organicznych, które w swojej cząsteczce zawierają tlen, azot oraz siarkę. Ropa naftowa jest oleistą brunatną cieczą, która nie rozpuszcza się w wodzie. Istnieje wiele teorii odnośnie powstania ropy naftowej. Jedna z teorii głosi, że ropa naftowa powstała w czasie wyniku rozkładu związków organicznych (szczątki organiczne oraz nieorganiczne) w panujących warunkach beztlenowych przy udziale bakterii anaerobowych. Istnieje także teoria, w myśl której gaz ziemny powstał ze związków nieorganicznych. Teoria ta ma mniej zwolenników. Gaz ziemny jest wydobywany w podobny sposób jak ropa naftowa.

Surowiec ten jest niezastąpiony w produkcji płynnych paliw oraz innych półproduktów wykorzystywanych do syntezy różnych związków chemicznych. Po wydobyciu ropy naftowej ma miejsce wstępnie oczyszczanie surowej ropy, następnie ma destylacja frakcjonowana, która polega, najprościej mówiąc, na rozdzieleniu składników ropy na poszczególne grupy (frakcje). Wykorzystywana jest różnica temperatur wrzenia określonych składników. Frakcje ropy naftowej:

- benzyna (40-180 C);

- nafta (180-280 C);

- oleje napędowe oraz smary (280-350 C);

- mazut powyżej 350 C- może być wykorzystywany w produkcji asfaltu.

Benzyna to mieszanka węglowodorów w skład których wchodzi 5-10 atomów węgla w poszczególnej cząsteczce. Bardzo istotnym parametrem, który definiuje jakość benzyny to tzw. liczba oktanowa (LO). Liczba oktanowa jest miarą odporności frakcji benzynowej na reakcje spalania detonacyjnego. 2,2,4-trimetylopentan (izooktan) ma liczbę oktanową równa 100, zaś n-heptan ma liczbę oktanową równą 94. Antydetonatorem może być tetraetyloołów-Pb(C2H5), który poprawia jakość benzyny. Smoła węglowa to złożona mieszanka wielu związków. Smoła węglowa może być przerabiana w wyniku destylacji frakcjonowanej. Była kiedyś głównym źródłem węglowodorów aromatycznych.

Węgiel kamienny- wchodzi w skład węgli kopalnych obok: węgla brunatnego, torfu oraz antracytu. Węgiel kamienny powstał na skutek złożonych procesów, które zachodziły w szczątkach roślin rosnących na kuli ziemskiej w karbonie. Węgiel kamienny to substancja o konsystencji stałej. W jej skład wchodzi 80-95% węgla, 3-11% popiołu. 4-5,5% wodoru, 1,4-1,8% azotu, 3-13% tlenu, 0,3-0,7-siarki.