Budowa
Białka, zwane polipeptydami, są to pochodne węglowodorów o dość skomplikowanej budowie. Jednostką budulcową są aminokwasy, będące już prostszymi związkami organicznymi, łączące się w łańcuchy białkowe tworząc wiązania peptydowe za pomocą grupy aminowej ‑NH2 jednego aminokwasu oraz grupy karboksylowej –COOH drugiego aminokwasu.
Występowanie
Polipeptydy stanowią główny budulec dla tkanek ludzkich i zwierzęcych. Masa człowieka składa się z około 56% białek. Występują między innymi we krwi, mleku, mięśniach, chrząstkach, skórze, paznokciach, sierści, piórach, kopytach, rogach. Białkami można także nazwać różne hormony, antybiotyki i toksyny bakteryjne.
Reakcje charakterystyczne
Reakcją charakterystyczną polipeptydów, czyli taką za pomocą, której można wykryć obecność danego związku może być, tzw.:
- reakcja ksantoproteinowa, podczas której stężony kwas azotowy (V) HNO3 denaturuje białko, powodując typowe żółte zabarwienie próbki;
- reakcja biuretowa, w której wodorotlenek miedzi (II) powoduje ścinanie się białka, co daje ciemnofioletowe zabarwienie;
Podział i funkcja
Wśród polipeptydów można wyróżnić następujący podział:
- proteiny to białka proste składające się z samych aminokwasów i są to albuminy, globuliny,
- proteidy- złożone są z białek prostych i grup prostetycznych, czyli innych grup, typu:
- nukleotydów i kwasów nukleinowych i są to tzw. nukleoproteidy
- cukrowców – glikoproteidy
- metali – chromoproteidy, etc.
Należy do nich hemoglobina, insulina oraz ważne dla organizmu enzymy.
W związku z ich podstawową funkcją wyróżniamy:
- białka transportujące
- białka magazynujące
- białka strukturalne
- białka regulatorowe
- toksyny
- przeciwciała
- hormony
- enzymy
- białka aparatu kurczliwego: aktyna i miozyna
Należy zwrócić uwagę na fakt, iż polipeptydy często spełniają kilka funkcji w organizmie. Z tego powodu jest to podział konwencjonalny i niezbyt precyzyjny.
Mimo, że białka mogą przybierać rozmaite kształty najczęściej spotykanymi są :
- białka globularne przyjmujące kształt globul, sfer
- białka fibrylarne –kształt włókien
Struktura przestrzenna białek
Sekwencja aminokwasów w łańcuchu białkowym ma znaczny wpływ na strukturę przestrzenną polipeptydu. Można zaburzyć tę strukturę w sposób:
- nieodwracalny - wówczas jest to proces denaturacji
- i odwracalny – proces strukturyzacji białka
poprzez użycie wysokiej temperatury, związków chemicznych, np. kwasów i zasad, jonów metali ciężkich, rozpuszczalników organicznych, detergentów czy też promieniowania UV.
W wyniku możliwości nietrwałego przeobrażenia się struktury przestrzennej, białka transportują i przechowują wiele związków, powodują skurcze mięśni, dostarczają energię, regulują metabolizm organizmu poprzez reakcje utleniania tkankowego, przewodzenie bodźców nerwowych. Biorą udział między innymi w procesie krzepliwości krwi, czy tez w procesie widzenia.
Wyróżniamy:
- strukturę pierwszorzędową- najprostszą wyznaczoną poprzez kolejność aminokwasów w łańcuchu;
- strukturę drugorzędową - jest to regularny układ łańcucha polipeptydowego stabilizowanego poprzez wiązania wodorowe; są to helisy albo harmonijki;
- strukturę trzeciorzędową - precyzuje układ w przestrzeni wszystkich jego atomów, bez uwzględniania zależności od sąsiednich cząsteczek, determinują ją różne wiązania chemiczne typu mostki dwusiarczkowe czy też oddziaływania jonowe;
- strukturę czwartorzędową białka, która dotyczy białek złożonych z kilku podjednostek tj. osobnych łańcuchów polipeptydowych i jest to sposób połączenia się tych podjednostek w jedną całość, tworząc aktywne białko;
Białko jako paliwo energetyczne
Białko może również być wykorzystane jak materiał energetyczny dla organizmów roślinnych i zwierzęcych. Jest to jednak najmniej wydajne „paliwo” dla organizmu, gdyż podczas jego spalania uzyskuje się bardzo dużo bezużytecznej energii cieplnej a mało tej właściwej, mechanicznej.
W zależności od ilości poszczególnych aminokwasów w konsumowanym białku i ich proporcji względem siebie białka mogą być bardziej energetyczne i/lub mieć większą wartość biologiczna.
Polipeptyd wpływa na szybkość przemiany materii nawet o 40 %, zaś brak tego składnika w pokarmie może doprowadzić do jej spowolnienia a nawet zatrzymania. Można zaobserwować wyższy wzrost populacji ludzkiej w krajach rozwiniętych, gdzie się spożywa stosunkowo dużo białek w porównaniu z niskim wzrostem ludności w państwach, gdzie jest stosowana niskobiałkowa dieta.
Źródło białek
Bardzo dobrym źródłem białka jest białko jaja kurzego gdyż zawierają niezbędne aminokwasy we właściwych proporcjach, drugim z kolei jest mleko matki a następnie mięso. Aby zachować odpowiednią wartość odżywczą białka potrzebna jest prawidłowa ilość cukrów i tłuszczów, które to dostarczają koniecznej energii do produkcji białka. Do powstania 1 grama białka potrzebna jest energia rzędu 24 Kcal. Osoba dorosła powinna spożywać od 65-100g białka na dobę w zależności od płci, stanu fizjologicznego i aktywności fizycznej, zaś w okresie dojrzewania powinno być znacznie więcej dostarczanego wysokokalorycznego białka. Źródłem pełnowartościowego białka są także rośliny takie jak soja, orzech czy nasiona strączkowych roślin. Zawartość procentowa białka w wybranych produktach spożywczych zawarto w tabeli 1.
Tab. 1 Zawartość procentowa białka w poszczególnych produktach spożywczych
Produkt spożywczy |
Zawartość procentowa białka
|
mięso zwierząt
|
15-23 %
|
ryby
|
18%
|
jaja kurze
|
13%
|
suszone nasiona strączkowe
|
15-20%
|
warzywa i owoce
|
1-2 %
|
Poprzez właściwe skomponowanie posiłku, można dostarczyć organizmowi jedzenie zawierające wszystkie białka a więc i niezbędne dla niego aminokwasy. Dlatego też wegetarianie oraz populacje spożywające mało mięsa, poprzez odpowiednią kontrolę diety, stosując na przykład nasiona roślin strączkowych lub zbóż mogą dostarczyć odpowiednią ilość i jakość białek niezbędną do prawidłowego funkcjonowania organizmu.