Węglowodany, inaczej zwane cukrami, są związkami organicznymi wywodzącymi są od aldehydów lub ketonów, które posiadają dodatkowo grupy hydroksylowe (wodorotlenowe). Można zapisać ich wzór ogólny jako:

Cm(H2O)n

Podział ze względu na komplikacje budowy:

Cukry proste (monosacharydy)

Budowa

Związki te posiadają w swej budowie węgiel, wodór oraz tlen . Jak wspomniano wcześniej mogą posiadać grupę aldehydową, położoną w części terminalnej albo aldehydową, znajdującą się we wnętrzu cząsteczki.

Cukry proste posiadają od 3 do 7 atomów węgla, z tego względu dzielimy je na (Tabela 1):

Ilość atomów węgla

Ogólna nazwa grupy

Przykłady

3

triozy

aldehyd glicerynowy, dihydroksyaceton

4

tetrozy

treoza, erytroza

5

pentozy

ryboza, rybuloza

6

heksozy

fruktoza, glukoza, galaktoza, mannoza

7

heptozy

mannoheptuloza, sedoheptuloza

Tabela 1. Podział monosachorydów

Aldehyd glicerynowy (aldotrioza) tworzy 2 izomery optyczne (enancjomery):

Najbardziej znanymi i posiadającymi największe znaczenie w organizmie są heksozy glukoza i fruktoza:

Oprócz formy łańcuchowej przedstawienia sacharydów można używać wzorów Hawortha (postać pierścieniowa).

Przykłady wzorów tego typu dla pentoz i heksoz:

Podsumowując cukry mogą posiadać dwa rodzaje struktury:

Jeśli w cząsteczce jest n atomów węgla asymetrycznych, wówczas związek ten ma 2n/2 par enancjomerów, czyli 2n stereoizomerów.

Wszystkie cukry występujące w organizmie posiadają konfigurację D.

Własności fizyczne glukozy i fruktozy(Tabela 2)

Glukoza

cukier gronowy

Fruktoza

cukier owocowy

Postać

Stała, krystaliczna

Smak

Słodki

Bardziej słodka niż glukoza

Rozpuszczalność w wodzie

Bardzo dobra

Tabela 2. Własności fizyczne glukozy i fruktozy

Właściwości chemiczne
  • Mają właściwość przechodzenia formy łańcuchowej w pierścieniową. Dla D-glukozy proces ten przebiega następująco:

Postać pierścieniowa może zostać utworzona prze monocukry zawierające więcej niż 3 atomy węgla

w cząsteczce. Zamknięcie formy łańcuchowej łączy się z utworzeniem wiązania półacetalowego (hemiacetalowego) pomiędzy grupą wodorotlenkową przedostatniego atomu węgla a grupą aldehydową

lub ketonową. Cząsteczki pierścieniowe również tworzą izomery. W przypadku heksoz wyróżniamy dwa anomery (rodzaje cząsteczek różniące się położeniem grupy OH przy atomie węgla C1 glukozy lub C2 fruktozy) dla rodziny D: α, w którym grupa hydroksylowa leży pod płaszczyzną pierścienia i β, w którym grupa hydroksylowa leży ponad płaszczyzną pierścienia.

Obydwa anomery wstępują równocześnie w różnych ilościach. Ich obecność wpływa na własność fizyczną jaką wykazują cukry, a mianowicie: skręcalność właściwą. Przechodzenie jednej formy w drugą w celu ustalenia stanu równowagi nosi nazwę mutarotacji.

  • Fruktoza w organizmach żywych może przekształcić się w glukozę
  • Glukoza pod wpływem enzymów ulega fermentacji alkoholowej:

  • Aldozy łańcuchowe w obecności utleniaczy takich jak Br2aq utleniają się do kwasów aldonowych. Poniżej przedstawiono taki proces dla glukozy:

  • Silniejsze utleniacze takie jak HNO3 powodują utlenianie dwóch skrajnych grup funkcyjnych: aldehydowej i wodorotlenowej aldoz i tworzą się kwasy alwarowe (posiadające dwie skrajne grupy -COOH).

D-glukoza w takim środowisku tworzy w środowisku kwas glukarowy.

  • Identyfikacja cukrów prostych:
    • Węglowodany zawierające grupę aldehydową ulegają reakcji z odczynnikiem Tollensa według poniższego równania reakcji:

  • ulegają reakcji z odczynnikiem Fehlinga, w wyniku czego katon Cu2+ zostaje skompleksowany z jonem winianowym
  • ulegają reakcji z odczynnikiem Benedicta, w której jonem cytrynianowy komleksuje jony Cu2+

Otrzymywanie

Monosacharydy otrzymuje się przez hydrolizę związków bardziej złożonych.

Glukoza wytwarzana jest w organizmach roślinnych w procesie fotosyntezy (z udziałem chlorofilu, światła, dwutlenku węgla i wody):

Cukier ten jest substratem do produkcji pozostałych substancji odżywczych.

Występowanie:

  • Fruktoza - w miodzie, cukrze
  • Glukoza - w owocach, miodzie, cukrze

Zastosowanie glukozy:

  • W przemyśle spożywczym
  • Do produkcji witaminy C (farmacja)
  • Do otrzymywania alkoholu etylowego
Dwucukry (disacharydy)
Budowa

Zbudowane są one z dwóch cukrów prostych połączonych wiązaniem glikozydowym. Ich wzór ogólny przedstawia się następująco:

C12H22O11

Przykłady disacharydów:

Otrzymywanie

Dwucukry powstają w wyniku kondensacji dwóch cukrów prostych. Poniżej przedstawiono otrzymywanie sacharozy:

Charakterystyka poszczególnych disacharydów (Tabela 3)

Nazwa dwucukru

Sacharoza

β-D-fruktofuranozylo-

α-D-glukopiranozyd

Laktoza

Maltoza

Celobioza

Nazwy monocukrów

wchodzących

w skład cząsteczki

β-D-fruktofuranoza

α-D-glukopiranoza

β-D-galaktopiranoza

α-D-glukopiranoza

α-D-glukopiranoza

β -D-glukopiranoza

2 cząsteczki

β-D-glukopiranozy

Rodzaj wiązania

α ,β-1,2-glikozydowe

β-1,4-glikozydowe

α-1,4-glikozydowe

wiązanie β-1,4

Właściwości

Nie redukujące

Redukujące

Redukujące

Występowanie

W burakach i trzcinie

cukrowej

W mleku

w ziarnach zbóż

Inne informacje

Ulega hydrolizie pod

wpływem inwertazy

Rozpada się na

monocukry

w wyniku

hydrolizy kwasowej

Otrzymuje się

ja z celulozy

przez hydrolizę

Tabela 3. Charakterystyka wybranych bisacharydów

Polisacharydy

Budowa

Wielocukry składają się z przynajmniej 11 cukrów prostych pomiędzy którymi występują wiązania glikozydowe. Ich wzór ogólny to:

(C6H10O5)n

Budowę poszczególnych polisacharydów zestawiono w Tabeli 4:

Wielocukier

Skrobia

Glikogen

Celuloza

Skład

Amylaza, rozpuszczalna

w wodzie - 20%

Amylopektyna, nierozpuszczalna

w wodzie - 80%

α-D-glukopiranoza

β-D-glukoza

Rodzaj wiązania

Wiązanie α-1,4 w amylazie

Wiązanie α-1,6 w amylopektynie

pomiędzy cząsteczkami glukozy

Wiązania α-1,4

Wiązanie β-1,4

Inne

Celuloza występuje w postaci helisy

pojedynczej lub podwójnej

Cząsteczki występują

w postaci rozgałęzień

Tabela 4. Budowa wybranych wielocukrów

Porównanie właściwości chemicznych węglowodanów (Tabela 5):

Wielocukier

Skrobia

Glikogen

Celuloza

Hydroliza

W wyniku działania

kwasu lub ptialiny

Ulega

Nie ulega

Inne

Pod wpływem temperatury

powstaje kleik skrobiowy

(roztwór koloidalny)

Jodyna powoduje powstanie

zabarwienia niebieskiego

Tworzy estry, np. z kwasem

azotowym (V) tworzy nitrocelulozę,

a z bezwodnikiem kwasu octowego octan celulozy

Tabela 5. Porównanie właściwości polisacharydów

Występowanie i zastosowanie (Tabela 6):

Polisacharyd

Glikogen

Celuloza (błonnik)

Skrobia

Występowanie

Występuje u człowieka

i zwierząt

jako substancja zapasowa

Wchodzi w skład w:

  • Drewna
  • Włókien roślinnych
  • Tkanek roślinnych

Jest substancja zapasową roślin

Zastosowanie

Używana w produkcji:

  • bawełny strzelniczej
  • jedwabiu octowego
  • papieru

Tabela 6. Występowanie i zastosowanie polisacharydów