Pijawki należą do pierścienic. Istnieje wiele gatunków. Jedną z nich jest Pijawka kacza. Jej ciało charakteryzuje się metamerią zewnętrzną w postaci 74 pierścieni. Kształt ciała jest wydłużony (ok. 5 cm dł.), dość szeroki. Pijawki są spłaszczone po brzusznej stronie ciała. Strona grzbietowa jest ciemniejsza - może być brunatna lub zielona. Występują także żółte bądź pomarańczowe pasma na powierzchni grzbietu i wokół przyssawki na końcu ciała. U pijawek nie można wyodrębnić właściwej głowy, a jedynie odcinek głowowy, który kończy się ryjkiem. Na odcinku głowowym umieszczone są cztery pary oczu. W żołądku znajdują się kieszenie - do przechowywania krwi (jest ich siedem). Pełną dojrzałość osiągają dopiero po czwartym wyssaniu krwi. Wtedy po około 3 tygodniach zaczynają gody. Po zapłodnieniu składają kilka kokonów, które noszą na brzusznej stronie ciała, w specjalnej komorze.
Inny gatunek - Pijawka końska wyglądem bardzo przypomina kaczą. Jest jednak większa - może dochodzić nawet do 10 cm dł. Strona grzbietowa również jest zielona lub brunatna, ale występuje tu żółty pas oraz inne plamy. Powierzchnia brzuszna jest natomiast żółta. Pijawki te zamieszkują zimne wody - stojące oraz wolno płynące strumienie i rzeki. Zimuje najczęściej przy brzegach, schowana pod głazami oraz drobniejszymi kamykami. Można ją spotkać zarówno w Europie, jak i Azji i Afryce. Nie ma jej natomiast w żadnej z Ameryk. Również w naszym kraju jest popularna. Jej pokarm stanowią ślimaki, larwy owadów, kijanki, skąposzczety. Możliwy jest także kanibalizm.
Chyba najbardziej znaną pijawką jest Pijawka lekarska. Jej ciało również charakteryzuje spłaszczenie grzbieto-brzuszne. Oczywiście spłaszczona jest tylko strona brzuszna. Co naturalne - staje się okrągła po wypiciu znacznym ilości krwi. Może osiągać nawet 15 cm długości. W przeciwieństwie do poprzednich, pijawki lekarskie mogą mieć różną kolorystykę ciała, choć najczęściej jest ona brunatna z kilkoma żółtymi pręgami. W odcinku głowowym występuje aż pięć par oczu. W gardzieli obecne są trzy mocne szczęki, zakończone ząbkami. Żołądek posiada 20 kieszeni do magazynowania krwi. Z kolei otwór odbytowy, na pierwszy rzut oka, jest mało widoczny. Charakterystyczne siodełko tworzy 15 pierścieni. Późnym latem lub wczesną jesienią pijawki te składają kokony, zawierające po kilkanaście jaj. Rozwój w kokonie trwa około 30 dni. Jednakże, jeśli młode nie zdążą przed zimą, wykluwają się dopiero na wiosnę. Pijawka może żyć nawet 30 lat. Natomiast dojrzałość płciową osiąga w wieku 5 lat. Ten gatunek pijawki preferuje zbiorniki niezbyt głębokie - najczęściej są to stawy, bagna, rowy czy kałuże. Tak jak pijawki końskie - występują wszędzie poza Amerykami i Australią.
Mniej znaną pijawką jest Pijawka szczeciowa. Nie posiada ona ani szczęk, ani przyssawek na odcinku głowowym. Znajdują się tam za to szczecinki, przypominające szczeciny, które posiadają skąposzczety. Przegrody wewnętrzne w jamie ciała nie są homologiczne z przegrodami międzysegmentalnymi.
U pijawek ryjkowych natomiast jeden segment wewnętrzny obejmuje kilka pierścieni zewnętrznych (około 4). Posiadają one także charakterystyczny ryjek, który stanowi przedni odcinek układu pokarmowego. Znajduje się on w przedniej przyssawce i może być wysuwany na zewnątrz.
Znany jest jeszcze jeden gatunek pijawki - tzw. Pijawka szczękowa. Posiada ona oczywiście szczęki. Poza odcinkami głowowym i ogonowym, każde pięć pierścieni zewnętrznych obejmuje jeden segment wewnętrzny.
