Glista ludzka ( Ascaris lumbricoides) jest bardzo pospolitym pasożytem występującym w przewodzie pokarmowym człowieka. Przyjmuje się ,że około 20 %naszej populacji może być zarażona tym pasożytem.
Glista ludzka zagnieżdża się w przewodzie pokarmowym , dokładnie w jelicie cienkim. W organizmie osoby zaatakowanej tym pasożytem może znajdować się nawet kilkaset osobników, z reguły jest ich jednak kilka. Samica glisty składa ogromne ilości jaj , rzędu kilkuset tysięcy. Jaja te są wydalane wraz z kałem i wykazują kilkuletnią żywotność , nawet w niekorzystnych warunkach. Już w jajach zachodzi rozwój tego pasożyta. Dostając się do organizmu ludzkiego zawierają larwy które mogą wywołać chorobę. Do zakażenia może dojść poprzez jedzenie brudnych, niemytych warzyw , picie brudnej wody a nawet przez kąpiel w basenie. W czasie rozwoju osobniczego glista przechodzi długą drogę przez organizm ludzki. Larwa po przedostaniu się do jelita cienkiego, przechodzi do naczyń krwionośnych je otaczających, następnie żyłą wątrobową dostaje się do krwi. Drogą krwionośna wędruje się do płuc; przebijając pęcherzyki płucne dostaje się do światła dróg oddechowych, stąd do tchawicy. Odruch wykrztuśny pomaga larwie dostać się ponownie do układu pokarmowego. Docierając do jelita cienkiego glista osiąga już postać dorosłą i zdolna jest do rozmnażania. Człowiek zarażony larwą glisty ludzkiej cierpi na chorobę nazywaną glistnicą. Zdarza się że choroba ta nie wywołuje żadnych objawów. W przeważającej części przypadków zarażenia się glistą ludzką u chorych obserwuje się obrzęki kończyn i twarzy, uporczywe swędzenie skóry , kaszel , łzawienie, objawy alergiczne. Podwyższona gorączka obserwowana jest w momencie przedostawania się larw z krwi do układu oddechowego. U dzieci larwy mogą wywędrowywać z żołądka do jamy ustnej, co jest bardzo niebezpieczne z powodu możliwości uduszenia się. Przed zarażeniem się glistą ludzką uchronić się można stosując się do podstawowych zasad higieny oraz niestosując ludzkich fekaliów do nawożenia ziemi.
