Do układu transportu wewnętrznego, inaczej układu krążenia zaliczamy układ krwionośny i układ limfatyczny oraz płyny ustrojowe (krew, limfa).
UKŁAD KRWIONOŚNY składa się z serca oraz naczyń krwionośnych. Serce zlokalizowane jest w klatce piersiowej, w śródpiersiu i otoczone jest workiem osierdziowym, które zabezpiecza je przed uszkodzeniami. Podzielone jest na dwa przedsionki i dwie komory. Serce działa na zasadzie pompy, a aby uniemożliwić zmianę kierunku przepływu krwi (prawidłowo krew przepływa z przedsionków do komór) wyposażone jest ono w zastawki (zastawka trójdzielna, zastawka dwudzielna oraz zastawki półksiężycowate).
Do naczyń krwionośnych zaliczamy: żyły, tętnice i naczynia włosowate. Żyły doprowadzają krew z tkanek do serca i zaopatrzone są w kieszonkowe zastawki. Tętnice odprowadzają krew z serca do tkanek, są elastyczne i grube, krew płynie w nich pod dużym ciśnieniem. Cienkościenne naczynia włosowate, łączą tętnice z żyłami. Ich ściana zbudowana jest ze śródbłonka i charakteryzuje się dużą przepuszczalnością, dzięki czemu naczynia włosowate uczestniczą w wymianie substancji między krwią a tkankami.
Krążenie krwi w ciele można podzielić na dwa obiegi: obieg mały, zwany inaczej płucnym i obieg duży. W obiegu małym odtlenowana krew z prawej komory, za pomocą pnia tętnic płucnych przedostaje się do płuc. Tu następuje wymiana gazowa. Z płuc natlenowana krew czterema żyłami płucnymi wpompowywana jest do lewego przedsionka, skąd przepływa do lewej komory. Tu rozpoczyna się duży obieg krwi. Aorta, a następnie mniejsze tętnice rozprowadzają krew po całym organizmie (krew oddaje tlen, a pobiera dwutlenek węgla). Z tkanek krew za pomocą żyły czczej dolnej i żyły czczej górnej dostaje się do prawego przedsionka.
Krew jest płynem ustrojowym. Składa się z płynnej substancji międzykomórkowej - osocza i zawieszonych w nim elementów morfotycznych, czyli krwinek. Osocze w ponad 90% zawiera wodę, a także substancje organiczne (białka: m.in. albuminy, globuliny, fibrynogen; hormony, witaminy) oraz substancje nieorganiczne. Wśród elementów morfotycznych wyróżniamy krwinki czerwone, czyli erytrocyty. U ssaków mają one kształt dysku i pozbawione są jądra komórkowego, powstają w szpiku kostnym czerwonym, a rozkładane są w śledzionie. W skład erytrocytów wchodzi barwnik krwi - hemoglobina, która uczestniczy w transporcie tlenu i pośrednio dwutlenku węgla. Zbudowana jest z dwóch łańcuchów α i dwóch łańcuchów β oraz czterech cząsteczek hemu (każda z nich łączy się z jednym łańcuchem). Hem zawiera atom żelaza na +2 stopniu utlenienia, w wyniku połączenia hemoglobiny z tlenem żelazo nie zmienia stopnia utlenienia - hemoglobina ulega więc tzw. utlenowaniu. Barwnik ten tworzy z tlenem luźne połączenie, w którego wyniku tworzy się oksyhemoglobina. Inny rodzaj krwinek stanowią leukocyty, czyli krwinki białe. Leukocyty dzielimy na limfocyty, monocyty i granulocyty. Głównym zadaniem białych krwinek jest udział w procesach odpornościowych organizmu. Do krwinek zaliczamy także płytki krwi, inaczej trombocyty, które zapoczątkowują proces krzepnięcia krwi.
