W organizmie może dojść do różnego rodzaju zaburzeń powodujących problemy zdrowotne. Bardzo niebezpieczne są nieprawidłowości ze strony układu wydalniczego, a szczególnie niewydolność nerek, ponieważ w sytuacji takiej organizm nie potrafi w wystarczającym stopniu usuwać zbędnych produktów przemiany materii. Stosowana jest wówczas dializa, która umożliwia oczyszczania krwi z tych produktów, najczęściej jest to hemodializa lub dializa otrzewnowa.

Dializa otrzewnowa, nazwana wewnątrzustrojową, możliwa jest dzięki zdolnościom przesiękowym otrzewnej, która jest wyścielającą jamę brzuszną i jamę miednicy błoną surowiczą. Do jamy otrzewnej wprowadzane są dwa cewniki: napływowy (przez który podawany jest w stosownej ilości i stężeniu płyn dializacyjny) oraz odpływowy (umożliwia odprowadzenie płynu dializacyjnego, do którego podczas zabiegu przedostały się z krwi zbędne produkty przemiany materii, m. in. nadmiar mocznika, potasu, substancje toksyczne).

Druga z wymienionych metod to dializa pozaustrojowa. Wymaga podłączeniu chorego do sztucznej nerki, przez którą przepuszczana jest jego krew. Jest to urządzenie zawierające system błon selektywnie przepuszczalnych. Posiadają one pory o takich średnicach, że przechodzą przez nie zbędne produkty przemiany materii, a zatrzymane zostają elementy morfotyczne krwi i cząsteczki koloidowe (m. in. białka). Dializa taka trwa 6-11 godzin.

Pozytywne skutki przeprowadzania dializy:

- oczyszczanie krwi ze szkodliwych związków;

- możliwość utrzymania właściwego poziomu parametrów biochemicznych;

- kontrolowanie przebiegu choroby, dzięki czemu chory może być aktywny zawodowo.

Wady stosowania dializy:

- długi czas niezbędny na przeprowadzenie zabiegu;

- rozwój przewlekłych chorób jamy brzusznej;

- powstawanie blizn i zrostów;

- rozwój przewlekłych stanów zapalnych oraz przepuklin;

- zakażenia cewnika i stany zapalne otrzewnej;

- negatywny stosunek części pacjentów do konieczności stosowania takich metod;

-wysoki koszt cyklerów (urządzeń umożliwiające wprowadzających płynu dializacyjnego do jamy brzusznej).

Ilościowo przeważają wymienione wady przeprowadzania dializy, jednakże u dzieci cierpiących na ostrą lub przewlekłą niewydolnością nerek jest to najlepsze rozwiązanie.