Limfa - tkankowy płyn po dotarciu do limfatycznych naczyń staje się chłonką (limfą). Płynąc poprzez chłonne węzły, limfocyty z nich zabiera, pozbywając się szkodliwych lub obcych ciał, ulegających w tym miejscu sfagocytowaniu. To posiada ważne znaczenie dla samej obronności organizmu, gdyż bakterie, nawet nowotworowe komórki nim trafią do krwi z tkanek, zatrzymane zostają na terenie węzłów chłonnych. Część limfy rozpoczynająca własny przebieg od cienkiego jelita uczestniczy w przenoszeniu pokarmowych tłuszczów.

Ukła limfatyczny - to układ otwarty; jego początek usytuowany jest w międzykomórkowych przestrzeniach. Limfatyczne naczynia zbierają tkankowy płyn, który gromadzi się na ich terenie. Drobne limfatyczne naczynia ulegają połączeniu w większe, one to po przejściu poprzez chłonne węzły odprowadzają chłonkę (limfę) chłonnych pni, wpadających do naczyń chłonnych głównych.

Wyróżnia się:

  • piersiowy przewód - zbiera limfę z lewej górnej części organizmu oraz całej dolnej strony;
  • Przewód prawy chłonny - zbiera limfę z górnej prawej części ciała.

Węzły chłonne - składają się z siateczkowej tkanki, w oczkach której występują limfocyty zbierane poprzez chłonkę. Te struktury wychwytują bakterie oraz toksyczne substancje z limfy, które zostają po tym sfagocytowane poprzez komórki tu obecne mające żerne właściwości.

Grudki chłonne - stanowią skupienia siateczkowej tkanki, która występuje pośród innych tkanek.

Grasica - występuje w przednim śródpiersiu. W dzieciństwie u noworodków ma duże rozmiary. Po osiągnięciu 12 lat życia stopniowo zaczyna zanikać. Jej funkcje jest dwojaka: produkuje oraz wysyła limfocyty T na obwód a również wytwarza hormony oraz elementem dokrewnego układu.

Tkankowy płyn - tworzy środowisko wewnętrzne organizmu. Powstaje z produktów procesów metabolizmu komórek oraz z przesączu płynu poprzez ściany krwionośnych włosowatych naczyń. Wypełnia on międzykomórkowe przestrzenie i dociera do różnych komórek spełniając rolę pomostu pomiędzy komórkami a krwią. Za pośrednictwem tego rodzaju płynu sole mineralne, woda, składniki odżywcze, organiczne, tlen, enzymy, hormony i ciała odpornościowe przenikają do komórek z krwi. CO2 i produkty metabolizmu odbywają odwrotną drogę. Jego skład zbliżony jest do zawartości osocza krwi, jednak posiada mniej białek.

Krew - posiada dużą zawartość międzykomórkowej substancji, będącej we krwi płynną częścią. To ona dostarcza tkankom odżywcze substancje, tlen, odbierając produkty azotowe metabolizmu oraz CO2. Przenoi przeciwciała i hormony. Ma swój udział w termoregulacji (wykazuje dużą cieplną pojemność), ma możliwość odbierania ciepła z części ciała, które narażone są na przegrzanie oraz oddawania go do miejsc, charakteryzujących się produkcją ciepła mniejszą niż faktyczne zapotrzebowanie. W organizmie dorosłego człowieka występuje 5-5,5 l krwi, co stanowi około 7 % masy ciała.

Skład krwi:

  • osocze płynne, nazywane plazmą,
  • Krwinki: czerwone (erytrocyty), białe (leukocyty) oraz płytki krwi (tzw. trombocyty).

Serce - to mięśniowy narząd mający cztery części: prawy i lewy przedsionek, prawa i lewa komorą. Zlokalizowane jest w śródpiersiu. Zawieszone jest na wielkich krwionośnych naczyniach. Przedsionki odgrodzone są przez przegrodę międzyprzedsionkową.

Obecne w sercu bruzdy (okrężne oraz podłużne) oddzielają różne części serca.

W przedsionku prawy znajduje się ujście głównej żyły górnej oraz ujście dolnej głównej. Zamykany jest zastawką głównej żyły dolnej i ujściem wieńcowej zatoki serca. W ścianie dolnej serca obecne jest przedsionkowo-komorowe ujście prawe, które opatrzone jest trój-podzielną zastawką.

Prawa komora - obecny tętniczy stożek prawy, który ulega przejściu w płucny pień, w ujściu którego występuje półksiężycowata zastawka płucnego pnia.

W ścianie lewego przedsionka obecne są otwory czterech płucnych żył i przedsionkowo- komorowe ujście lewe, które zamykane jest dwudzielną zastawką.

Lewa komora jest strukturą dłuższą. Ściany jej są niemal 3-krotnie grubsze od ścian prawej komory. Występujący lewy stożek tętniczy ulega przejściu w aortę, która zamykana jest półksiężycowatą zastawką aorty. W ścianie lewej komory posiadając ujścia wieńcowe tętnice.

Wsierdź - zlokalizowana jest we wnętrzu ściany serca, jest pokryty jednowarstwowym nabłonkiem płaskim nazywanym śródbłonkiem.

Śródsierdź - jest umiejscowiony środkowo, tworzy go mięśniowa tkanka poprzecznie prążkowana serca.

Nasierdzie - trzewna blaszka osierdzia.

Fazy serca:

I faza - skurcz przedsionków (przy komorach rozkurczonych)

II faza- skurcz komór (przy przedsionkach rozkurczonych)

III faza - rozkurcz komór i przedsionków (to pauza, faza spoczynku)

Układ krwionośny jest układem zamkniętym: serce, krwionośne naczynia (żyły, tętnice, naczynia włosowate).

Duży krwioobieg - zawiera przepływ krwi odbywający się z lewej komory, poprzez naczynia aż do prawego przedsionka.

Mały krwioobieg (płucny) - obejmuje przepływ z prawej komory, poprzez naczynia, aż do lewego przedsionka.

Rodzaje ustrojowych płynów: krew oraz chłonka.

Funkcje krwi:

  • transportuje pokarmowe składniki oraz tlen do każdej komórki a także z nich usuwa odpadowe produkty,
  • transportuje hormony,
  • reguluje ilość zasad, kwasów a także wody w komórkach,
  • reguluje temperaturę ciała,
  • krwinki białe są głównym obronnym czynnikiem przeciwko bakteriom oraz innym chorobotwórczym organizmom,
  • możliwość krzepnięcia krwi pozwala zapobiegać utracie krwi.