Podstawową jednostką strukturalno -funkcjonalna wszystkich organizmów żywych jest komórka. Ma ona zdolność do pobierania materii z zewnątrz ( odżywiania) i jej przetwarzania w celu pozyskania energii i podstawowych elementów budulcowych.
Ze względu na typ budowy komórek i stopień ich zorganizowania, wszystkie organizmy żywe zaliczamy do Prokaryota i Eukaryota. Pierwsze z nich to bakterie i cyjanobakterie (sinice), w Eukaryota należą pierwotniaki, zwierzęta, grzyby i rośliny. Komórki prokariotyczne w odróżnieniu od eukariotycznych nie zawierają mitochondriów, plastyków, aparatów Golgiego, siateczki śródplazmowej (ER), lizosomów.
Inaczej zbudowana jest ich błona i ściana komórkowa. Różnica między omawianymi grupami tkwi w budowie, organizacji i funkcjonowaniu aparatu genetycznego. U Prokaryota zorganizowany jest w formie tzw. nukleoidu utworzonego ze splątanej podwójnej nici DNA, bezpośrednio zanurzonego w cytoplazmie..
U Eukaryota materiał genetyczny zlokalizowany jest w specjalnej strukturze komórkowej, zwanej jądrem, oddzielonej otoczką jądrową od cytoplazmy podstawowej i występujących w niej organelli.
Komórka roślinna i zwierzęca przeważnie są organizmami wielokomórkowymi, zbudowanymi z tkanek i struktur ponadtkankowych - wyspecjalizowanych organów.
Choć komórki te maja podobny plan budowy, istnieją między nimi pewne różnice, wynikające między innymi z odmiennych warunków bytowania i sposoby pozyskiwania energii i materii. Zwierzęta są organizmami cudzożywnymi (heterotroficznymi), rośliny w przeważającej większości są trwale związane z miejscem swego wzrostu i rozwoju.
Komórki zwierzęce pozostają "nagie", podczas gdy roślinne otoczone są grubą ścianą komórkową. Ponadto komórki roślin zawierają chloroplasty, pozwalając im na przekształcanie energii promienistej w energie metaboliczną
