Utopia - biografia autora
Tomasz Morus urodził się 7 lutego 1478 roku w Londynie jako syn Johna More’a, sędziego Królewskiego Sądu Ławy Królewskiej. Dzięki pochodzeniu z zamożnej i szanowanej rodziny miał dostęp do doskonałej edukacji.
W wieku 12 lat rozpoczął naukę w szkole przy Katedrze św. Pawła, gdzie jego nauczycielem był wybitny humanista John Colet. Następnie studiował w Oxfordzie, gdzie zetknął się z ideami renesansowego humanizmu i klasycznej filozofii. Studiował m.in. łacinę i grekę. Pod naciskiem ojca, w 1494 roku, przeniósł się do Lincoln’s Inn, prestiżowej szkoły prawniczej w Londynie. W 1499 roku został prawnikiem, co umożliwiło mu szybką karierę w angielskim wymiarze sprawiedliwości.
Pod koniec XV wieku Morus nawiązał kontakt z Erasmem z Rotterdamu, z którym pozostawał w przyjaźni przez całe życie. Pod jego wpływem zaczął zgłębiać humanistyczne idee i pisać dzieła literackie, w tym satyryczne i filozoficzne.
Zafascynowany myślą Platońską i Arystotelesowską, przez pewien czas rozważał wstąpienie do zakonu kartuzów, lecz ostatecznie zdecydował się na karierę świecką. W 1504 roku został wybrany do Izby Gmin, gdzie zasłynął jako prawnik i obrońca praworządności. Był zwolennikiem reform i krytykował nadmierne podatki.
W 1515 roku odbył podróż do Flandrii, gdzie prowadził negocjacje handlowe i spotkał się z humanistami. Właśnie wtedy zaczął pisać „Utopię”, którą opublikował w 1516 roku.
W 1518 roku Morus rozpoczął pracę na dworze króla Henryka VIII, gdzie szybko zdobył zaufanie monarchy. Pełnił różne funkcje administracyjne, w 1521 roku został rycerzem (Sir Thomas More), a w 1523 roku przewodniczącym Izby Gmin.
W 1529 roku, po upadku kardynała Wolseya, Morus został mianowany kanclerzem Anglii – było to najwyższe stanowisko w hierarchii urzędniczej państwa. Jako gorliwy katolik, Morus sprzeciwiał się reformacji i krytykował poglądy Marcina Lutra. Początkowo wspierał Henryka VIII, lecz nie zgadzał się na jego rozwód z Katarzyną Aragońską i zerwanie z Rzymem. W 1532 roku zrezygnował ze stanowiska kanclerza. W 1534 roku odmówił podpisania Aktu supremacji, który uznawał Henryka VIII za głowę Kościoła anglikańskiego. Za ten sprzeciw został osadzony w Tower of London. Podczas procesu w 1535 roku oskarżono go o zdradę stanu i skazano na śmierć. 6 lipca 1535 roku został ścięty na Tower Hill. Przed egzekucją miał powiedzieć: „Umieram jako wierny sługa króla, ale najpierw Boga”.
Tomasz Morus został uznany za męczennika przez Kościół katolicki. W 1935 roku papież Pius XI kanonizował go jako świętego. W 2000 roku papież Jan Paweł II ogłosił go patronem mężów stanu i polityków.
